داغ ترین اخبار مهندسی
طراحی معماری برج سی یرز
شناخت کامل برج سی یرز
برج سی یرز:
در حال حاضر، بلندترین ساختمان شیکاگو، در حقیقت بلندترین ساختمان نیم‌کره‌ی شمالی است و در تمام جهان، برج تایپه ۱۰۱ و برج‌های پتروناس در کوالالامپور از آن بلندتر هستند.
با وجود این، برج سی یرز به خاطر داشتن طبقات مسکونی، جزء بلندترین ساختمان‌ها به شمار می‌آید و نیز می‌توان گفت برج‌های پتروناس، تنها به لطف آنتن‌هایشان از سی یرز بلندتر محسوب می‌شوند.
به نظر می‌رسد برج سی یرز که در سال ۱۹۷۴ تكميل شد، در متن ((جنگ ارتفاع)) درگیر بود؛ جنگی که عمدتاً میان نیویورک و شیکاگو بود (اگرچه شرکت اسکیدمور، اووینگز ومريل، در این شهرها هم کار می‌کرد، ولی هیچگاه تصور نمی‌شد این رکورد را شهری آسیایی به دست گیرد).
این برج، به عنوان نوعی انتقام از برج‌های دوقلوی تجارت جهانی ساخته شد تا بار دیگر، حاكميت شهر تولید بر شهر اقتصادی را تأیید کند، برج سی یرز، ویژگی بارز افق آسمان شيکاگو است.
شیکاگو، اولین شهری است که ساختمان‌های مرتفعی در حلقه‌ی منطقه‌ی مرکزی دارد.
پس از آن، مناطق اطراف منطقه‌ی تجاری شهر، شروع به ساختن برج‌هایی با طرح‌های نو و مبتکرانه کردند؛ طرح‌هایی چون استوانه‌های دوقلوی ماریناسیتی، هرم سرصاف مركز جان هانکوک، برج آئون و لیک پوینت با حجم‌های غیرمعمولشان.
در نتیجه، چشم‌اندازی از ساختمان‌های کاملاً غیرعادی به وجود آمد که برج سی یرز با ارتفاع زیاد خود بر آنها تسلط دارد (ارتفاع این برج ۱۵۰ متر بیشتر از مرکز جان هانكوک و ۹۳ متر بلندتر از مرکز آئون است) و آن را به نشانه‌ی نمادین و بصری کل شهر تبدیل نموده است.
از پشت‌بام بلندترین آسمان خراش شیکاگو که ارتفاع آن از سطح زمین ۴۴۲ متر است، دو آنتن عظیم سر بر آسمان کشیده‌اند.
از این رو، ساختمان‌های اطراف برج سی یرز که جنگلی از آسمان خراش ایجاد کرده‌اند، در مقایسه با این برج، کوچک به نظر می‌رسند.
برج سی یرز بر فراز شيكاگو که افق آسمانش پر از برج‌هایی با طرح‌های غیرمعمول است، سر بر آسمان برآورده است و آشکاراً، مشخصه‌ی بارز شهر می‌باشد.
این برج، نماد و نقطه عطف دیداری برای كل شهر محسوب می‌شود.
در روزهایی که آسمان صاف است، میدان دید از مکانی که مخصوص مشاهده‌ی اطراف است و عرشه یا طبقه‌ی آسمانی نام دارد، می‌تواند به ۶۴۳۶۰ تا ۸۰۴۵۰ متر برسد.
یعنی چهار ایالت ایلینویز، ویسکانسین، ایندیانا و میشیگان کاملاً دیده می‌شود.
این آسمان خراش برای مؤسسه‌ی کالاهای مصرفی سی یرز، روباک و کمپانی که می‌خواستند ۱۰۰۰۰ کارمند و ۶۰۰۰ مستأجر خود را زیر یک سقف جمع کنند، ساخته شد.
نیاز توأمان مرتفع‌سازی و برخورداری از بیشترین میزان نور طبیعی در دفاتر اداری فضای باز، به اصول و قواعد ساختمانی مبتکرانه و توزيع احجام كاملاً قابل تشخیص انجامید.
9 استوانه‌ی بسیار بزرگ بر روی قاعده‌ای قرار دارد که همچنان که ارتفاع می‌گیرند، به سمت بیرون انحنا می‌یابند؛ البته از این میان، تنها دو استوانه به نوک ساختمان می‌رسد.
این مجموعه، باهم گونه‌ای جدید از زیگورات نامتقارن ایجاد می‌کنند.
این ساختمان که پایه‌هایش مجموعه‌ای از استوانه‌های جدا از هم است (هر واحد ساختمانی در هر سو، ۲۳ متر است و ستون‌ها در فاصله‌های 4/6 متری از یکدیگر قرار دارند)، برای همکاری متقابل سازه‌ها در جذب بارهای عمودی و نیروهای افقی که به وسیله‌ی باد به وجود می‌آید، ایده‌آل به نظر می‌رسد.
قاعده‌ی مربع شکل تا طبقه‌ی پنجاهم بالا می‌رود؛ هفت استوانه با یک زاویه به طور متقارن تا طبقه‌ی شصت و ششم رو به بالا می‌روند و پنج استوانه به طور متقارن با طرحی ضربدری تا طبقه‌ی نودم و فقط دوتای آنها به طور جانبی با طرحی مستطیل شکل تا طبقه‌ی صد و هشتم امتداد می‌یابند.
بر بالای این سطح، ناگهان دو آنتن پدیدار می‌شود.
دسته‌های افقی طبقات خدماتی که هر یک ۱۰۰ متر است و با طراحی متفاوت نما مشخص می‌شود، نشان دهنده‌ی توزیع احجام است.
آسانسورها نیز در طبقات خدماتی نصب شده‌اند و تنها بعضی از آنها، كل آسمان خراش (از زیر زمین تا بالاترین طبقه) را سرویس می‌دهند.
ولی بقیه‌ی آنها، دسترسی به طبقات خدماتی خاص (جایی که امکان عوض کردن آسانسورها وجود دارد و همیشه در جایگاهی متفاوت با آسانسور قبلی است) تا مجموعه‌ی بعدی طبقات را ممکن می‌سازند.
چهار طبقه‌ی فوقانی که در زیر آخرین طبقه قرار گرفته‌اند، چهار سیستم هوا را در خود جای داده‌اند، آسمان خراش جان هانکوک (معروف به جان بزرگ) نیز توسط مهندسین معمار همين ساختمان طراحی شده است.
آسمان خراش، شبیه یک زیگورات متقارن مدرن است.
در حقیقت، این دو ساختمان به خاطر نوآوری و ابتکار ساختمانی رویایی که اجزایشان به شکلی قدرتمند و منسجم به یکدیگر متصل شده و حالت شكل‌پذیر سیستمی ایستا، تکنولوژیک و توزیعی را به وجود آورده است، به خود می‌بالند.
از نظر لویی سالیوان، کم عرض‌سازی تدریجی ساختمان در حركت صعودی، جنبه‌ی اصلی و مهم این بناست.
در اینجا، این عمل با روش اتصال اجزای ساختمانی انجام شده که همچون قفسه‌ی بزرگی به زمین متصل شده، در برابر نیروی باد مقاوم است.
این مقاومت، توسط آرایش و ترتیب سازه‌های استوانه‌ای (که همچون دیواری مقاوم عمل می‌کنند) در مجموعه‌ی چهار ستون عمودی ایجاد می‌شود.
فرآیند کم عرض شدن پیش رونده‌ی احجام، به واسطه‌ی هندسه‌ی محور مركز جاذبه و محور آن در ارتباط با تقارن قطری و نمای ساختمان تعیین می‌شود.
برج سی یرز، یکی از برجسته‌ترین ابتکارات اسكیدمور، اووینگز و مریل محسوب می‌شود.
SOM گروه معماری بسیار سازمان یافته‌ای است که می‌تواند در عالی‌ترین و بالاترین سطح و با استفاده از پیشرفته‌ترین فناوری کار کند.
آنها قادر به خلق طرح‌هایی با تنوع بسیار گسترده برای اماکن مختلف سراسر جهان (با توجه به نیازهای بسیار متفاوت مشتریان و بازار) هستند.
این گروه در سال ۱۹۵۲، لور هاوس را در نیویورک طراحی کردند که در حقیقت، پیشگام آسمان خراش‌های سبک آمریکایی محسوب می‌شود.
این کاخ جعبه‌ای شکل، دیوارهای پرده مانندی داشت که بعدها در سال ۱۹۶۵، این گروه از آن برای طراحی مرکز سیویک در شیکاگو استفاده کردند.
در سال ۱۹۹۸، پس از برج‌های جان هانکوک و سی یرز، آنها جين مائو یا معبد تکنولوژی را در شانگهای ساختند.
گردآورنده: گروه آموزشی استوارسازان با نظارت علمی مهندس سیدعلی منتظری
