زندگینامه و معرفی آثار رنزو پیانو

رنزو پیانو که جزو پیشگامان بزرگ عرصه‌ی معماری جهان است، در ۱۴ سپتامبر سال ۱۹۳۷ در شهر جنوا در جنوب ايتاليا و در خانواده‌ای معمار متولد شد.

پدر، برادر و چهار عموی وی، پیمان کار ساختمان بودند، بدین ترتیب طبیعی بود که او نیز این راه را پیش بگیرد.

معماری رنزو پیانو بیشتر ریشه در تجربیات او دارد چرا كه پدري معمار داشت و با طرز قرار گرفتن ساختمان‌ها آشنا بود.

او تحصیلات ابتدایی را در شهر خود گذرانید، وی در مدرسه ابتدایی چیزی نمانده بود که از مدرسه اخراج شود.

رنزو پیانو برای تحصیل معماری ابتدا به دانشگاه فلورانس رفت.

در دوره اشغال دانشگاه‌های ایتالیا بوسیله دانشجویان در میلان نزد فرانکو آلبینی به یادگیری عملی حرفه معماری پرداخت.

در سال ۱۹۶۴ تحصیلات خود را در رشته معماری در پلی‌تکنیک میلان با پایان‌نامه‌ای درباره ساختمان‌های عربی در قسمت‌های داخلی لیگوریا به پایان برد.

رنزو پیانو با همکاری استادش مارکو تسانوسو زير نظر يك گروه مهندسی در فلورانس شروع به كار كرد.

او کار خود را با سازه‌های سبک و سرپناه‌هایی اساسی آغاز نمود.

در بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۰ تجارب زیادی با مسافرت‌های دانشجویی به آمریکا و بریتانیا به دست آورد.

این موقع بود که با جیمز پرو آشنا شد و دوستی آنها تاثیر بسزایی در حرفه‌ای شدن او داشت.

رنزو پیانو در ابتدا بیشتر به خاطر همکاریش با سایر معماران شناخته شد.

از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۰ او با معماران برجسته ای همچون لویی کان در فیلادلفیا ماکوفسکی در لندن همکاری داشته است.

رنزو پیانو یک شرکت معماری را با ریچارد روگرس تحت عنوان شرکت روگرس و پیانو تاسیس نمود.

 آنها با هم از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۷ مشغول به کار بودند.

رنزو پیانو همچنین یک همکاری طولانی مدت را با مهندس پیتر رایس تحت عنوان آتلیه رایس و پیانو را در خلال سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ داشته است.

در سال ۱۹۸۱، پیانو مرکز ساختمانی رنز پیانو را تاسیس نمود که امروزه ۱۵۰ نیرو را استخدام نموده و دفترهایی را در شهرهای پاریس و نیویورک گشایش نموده است.

رنزو پیانو شهرت جهانی‌اش را پس از طراحی مرکز فرهنگی ژورژ پومپیدو در پاریس به دست اورد.

این مجموعه که با همکاری معمار جوان انگلیسی ریچارد راجرز طراحی شده بود، از آثاری است که تلاش برای نوآوریی و رسیدن به مفاهیم و تعاریف جدید در چارچوب اصول شناخته شده‌ی معماری را به وضوح میتوان در آن مشاهده کرد.

از جمله همکاری‌های رنزو پیانو به همراه ریچارد راجرز ساخت ژورژ پومپیدو در پاریس در سال ۱۹۷۷ میلادی برج شارد در لندن (۲۰۱۲) و موزه هنر آمریکایی ویتنی در نیویورک سیتی (۲۰۱۵) اشاره کرد.

تلاش برای یافتن مفاهیم جدید، همواره مهم‌ترین عامل تأثیر گذار در تعالی و تکامل هنر و تمدن بشر بوده

و معماری نیز، به مثابه مهم‌ترین تجلی هنر و تمدن بشری، از این قاعده مستثنی نبوده است.

در میان معماران، فراوانند کسانی که عمر حرفه‌ای‌شان را در تلاش برای رسیدن به افق‌های جدید سپری کرده‌اند و همین افراد‌اند که، نقاط عطف معماری جهان را رقم زده‌اند.

رنزو پیانو پس از پروژه ژرژ پمپیدو فرصت طراحی پروژه‌هایی با عملکرد‌ها، بسترها و مقیاس‌های مختلف را به دست آورد و پیشرفتی مداوم و بی‌وقفه را به نمایش گذاشت.

پیانو موفق شده تا تلفیقی واقعی از هنر، معماری و مهندسی را بدست آورد.

وی همچون بسیاری از هنرمندان برجسته‌ی سرزمین مادری‌اش همواره در جستجوی تحول، نواوری و ابداع بود.

اما در راستای این تلاش، سنت‌ها و فلسفه را همواره مورد توجه قرار داده و از اولین منبع الهام انسان خلاق‌های یعنی طبیعت دور نمی‌شد تا جایی که در سالهای اخیر توانست بهترین نمونه‌های معماری سبز را خلق کند که بی‌شک نقشی اساسی در گسترش مفهوم پایداری داشته است.

معماری رنزو پیانو در واقع گرد‌آوری هنر ,معماری و مهندسی در ترکیبی چشمگیر است.

اگر چه آثار او جدیدترین تکنولوژی زمان را در خود دارد، ریشه‌های آن به وضوح به فلسفه و فرهنگ کلاسیک ایتالیا باز می‌گردد.

علاوه بر این، وی عمیقا مباحث مربوط به سکونت گاه و معماری پایدار را در دنیای امروز که دائما در حال تغییر است را مد نظر دارد.

همچون برونلسکی, پیانو عقیده دارد که معمار باید بر فرآیند ساخت, از مرحله طراحی تا پایان اجرا, حکمرانی کند.

ساختمان‌های رنزو پیانو بر خلاف همفکران او نورمن فاستر و راجرز تاثیری شگرف بر تماشاگر نمی‌گذارد.

ساختمان‌های او ساده، معقول، سبک و طبیعی هستند.

آثار رنزو پیانو شامل اصول ازلی معماری از قبیل:

توجه به طبیعت (به مثابه محیط طبیعی که پروژه در آن قرار می گیرد، الهام از فرم‌های طبیعت، بهره‌گیری از عناصر طبیعی نظیر گیاهان، آب و نور و استفاده از مصالح طبیعی نظیر چوب و سنگ)، توجه به سایت و کشف اصل استقراری نهفته در خصوصیات سایت، مورفولوژی زمین، رابطه انسان با معماری و غیره است.

در ادامه با وجود اینکه عمده فعالیت‌های این معمار در باب معماری ساختمان می‌باشد اما در جنبه‌های دیگری از طراحی نیز فعالیت داشته است.

رنزو پیانو اولویت را در سادگی و شفافیت می‌بیند و به دنبال فرم‌های پییچیده نمی باشد.

او از حجم‌های ساده ولی کاربردی بهره می‌برد.

نحوه اتصالات نیز از قسمت‌هایی است که رنزو پیانو به آن توجه کرده است.

رنزو پیانو : معماری بدون شک فوق‌العاده است، فوق‌العاده است چون هنر است.

اما می‌دانید، نوع خیلی بامزه‌ای از هنر است،هنریست در مرز میان هنر و علم.

از سوی زندگی واقعی، هر روزه، تغذیه می‌شود.قوه الزام هدایتش می‌کند.

بسیار حیرت‌آور. بسیار حیرت‌آور و زندگی معمار نیز فوق‌العاده است.

می‌دانید، به عنوان یک معمار، ساعت ده صبح باید بدون شک شاعر باشید.

اما ساعت ۱۱ باید انسانگرا باشید، در غیر اینصورت مسیرتان را گم می‌کنید و ظهر، باید حتما یک سازنده باشید.

باید بتوانید ساختمان بسازید چرا که معماری، در نهایت، هنر ساختن بناهاست.

معماری هنر ساختن سرپناه برای انسان است همین و بس و این به هیچ وجه ساده نیست فوق‌العاده است.

در چند ماه گذشته انتقادهای شدید رنزو پیانو به خاطر برج مسکونی دالاس در مجاورت موزه مجسمه سازی وجود داشته است.

بنا به گفته‌های ناشر وی این موضوع به عنوان یک موضوع بحث برانگیز در برابر او بوده است.

بازتاب‌های انتقادی بازتاب شده علیه این مرکز مجسمه سازی چیزی است که آنها هنوز نتوانسته اند راه حلی برای آن بیابند و ارائه هر گونه راه حل، برای حل این مشکل بسیار پر هزینه خواهد بود.

ساکنین محله Nasher مشکل را مسدود شدن تهویه در قسمت جنوبی بیان می‌کنند و خواهان تعبیه هواکش در این قسمت شدند.

اما ساکنان برج می‌گویند که برای رفع این مشکل نیاز به یک موتور تهویه کامپیوتری و هوشمند برای هر پنجره می‌باشد:

که البته این کار نیاز به 2 سال مطالعه برای نصب صحیح این سیستم می‌باشد که زمانی بیشتر از نصب کل کار طول می‌کشد و ممکن است این سیستم هم کار نکند.

هر دو طرف برای یافتن راه حلی برای رفع مشکل تهویه موزه به مذاکره نشستند اما به مناقشه رسمی و جدی تبدیل شد.

ساکنین برج خواهان تغییر در سقف موزه شدند اما مسئولان موزه در پاسخ جواب دادند که موزه قبل از برج ساخته شده است.

با همکاری تام لوس وکیل محلی و رهبر مدنی موافقت به عنوان میانجی به رفع این مشکل بپردازند.

ساکنین برج دو راه حل برای رفع این مشکل ارائه کرده اند.

اول راه حل استفاده از فن آوری نانو است که با استفاده از اسپری کربن تمام پنجره ها را محکم و نسبت به هوای بیرون مقاوم می کند.

راه حل دوم بسیار عجیب‌تر بوده است اینکه یک ساختار 400 فوتی بین آن دو ساختمان قرار دهند، نیمی به شکل مجسمه و نیمی به شکل ماشین که توسط معمار جاشوا راموس طراحی شده است.

این سیستم در بین ساختمان‌ها به انتشار نورها پردازد.

طرح مانند یک قوس چند بعدی است که درصورت نیاز با باز و بسته شدن به کنترل تابش نور خورشید می‌پردازد.

ساکنین برج با بیانه‌ای جسور این طرح را، یک هنر در منطقه خود می‌دانند.

این رنزو پیانو در طول دوران حرفه‌ای خود موفق به خلق آثار بسیاری گردیده که هر یک به نوبت خود در خور توجه می‌باشد.

· ساختمان‌های اداری B&B ITALIA  نووه دراته – شهر کومو ، ایتالیا

· کلیسای پادره پیو – ایتالیا

· مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو –  پاریس

· ساختمان تأسیسات شرکت اتومبیل‌سازی فیات – شهر تورینو ایتالیا

· استادیوم فوتبال سن نیکولا – شهر باری ایتالیا

· کتابخانه مورگان – نیویورک

· POTSDAMER PLATZ پوتز دامر پلاتز – شهر برلین آلمان

· مجموعه برج‌های سیدنی – استرالیا

· ساختمان مرکز علم و تکنولوژی ملی هلند – شهر آمستردام

· ساختمان آکادمی علوم ایالت کالیفرنیا – سانفرانسیکو آمریکا

· پایانه مسافربری کانسای – ژاپن

· مرکز فرهنگی پاول کله – سوییس

· برج تجاری – مسکونی شارد لندن

• عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا، در کشور آمریکا در سال۱۹۸۱
• مدال طلای انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا( جایزه معماری پریتزکر )، در کشور بریتانیا انگلستان، در سال ۱۹۸۹
• نشان شایستگی از هیئت دولت ایتالیا، رم، ایتالیا،در سال ۱۹۸۹
• جایزه کیوتو، بنیاد ایناموری، در کشور کیوتو، ژاپن، درسال ۱۹۹۰
• عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا، در کشور آمریکا، در سال ۱۹۹۴
• سفیر حسن نیت یونسکو، در سال ۱۹۹۴
• جایزه میکل آنژ در رم، ایتالیا، در سال ۱۹۹۴
• جایزه پریمیوم امپریال، ژاپن، در سال ۱۹۹۵
• جایزه اریز موز، آمستردام، درکشور هلند، درسال ۱۹۹۵
• جایزه معماری پریتزکر، کاخ سفید، کشور واشینگتن، آمریکا، در سال ۱۹۹۸
• معمار دانشکده ملی سن لوکا، درکشور رم، ایتالیا، درسال ۱۹۹۹
• مدیر کل مرکز ملی de la Légion d’Honneur، فرانسه، 2000
• سلطان معماری، در کشور ونیز، ایتالیا، درسال ۲۰۰۰
• جایزه لئوناردو، در کشور رم، ایتالیا، درسال ۲۰۰۰
• جایزه وکسنر، مرکز هنر وکسنر، کلومبوس، در کشور اوهایو، آمریکا، در سال ۲۰۰۱
• مدال طلای جایزه معماری AIA ، در سال ۲۰۰۸

گروه آموزشی استوارسازان

پیشنهاد می‌کنم همین الان صفحه اینستاگرام استوارسازان را دنبال بکنید برای عضویت در این صفحه فقط کافی‌است کلیک کنید آدرس رسمی وبسایت رنزو پیانو آدرس رسمی صفحه اینستاگرام رنزو پیانو