سانتیاگو کالاتراوا
سانتیاگو کالاتراوا در ۲۸ ژولای ۱۹۵۱ در شهر والنسیا در کشور اسپانیا متولد شد.
او تحصیل هنر را از ۱۷ سالگی آغاز کرد و از سال ۱۹۸۱ کارهای معماری خود را پس از تکمیل تحصیلات، در زوریخ بصورت تخصصی آغاز کرده است.
کالاتراوا یک نام اشرافی است که از شوالیههای قرون وسطایی گرفته شده است.
خانواده کالاتراوا دارای صادرات کشاورزی وسیعی بودند که این امر در زمان دیکتاتوری ژنرال فرانکو بسیار نادر بود و دارای وضع مالی خوبی بودند.
سانتیاگو کالاتراوا در ابتدای زندگی
کالاتراوا دوران ابتدایی را در والنسیا گذراند و موقعی که ۸ سال داشت به مدرسه هنر و صنعت وارد شد.
در آنجا مهارتهای فرمی کشیدن و نقاشی کردن را یاد گرفت.
وی دوران تحصیل خود را در والنسیا به پایان رساند و به پاریس رفت و در رشته بوم شناسی ثبت نام کرد ولی به زودی فهمید که علاقهای به آن ندارد.
او سپس به والنسیا باز گشت و در دانشکده تکنیکهای ساختمانی والنسیا ثبت نام کرد.
تحقیقات و تالیفهایی نیز در این دانشکده داشت.
ولی قانونهای محکم ریاضی و استفاده معماران قدیمی از ریاضی او را به سوی استفاده از این رشته در معماری سوق داد.
دوران تحصیلی کالاتراوا
سانتیاگو کالاتراوا تحصیلات خود را در مدرسه هنر و معماری به پایان رساند.
وی مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه پلی تکنیک والنسیا دریافت کرد.
سپس تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا در موسسه تکنولوژی فدرال سوئیس به پایان رساند.
پس از پایان تحصیلات معماری در 1975 برای تحصیل در رشته سازه وارد موسسه فنی فدرال سوییس در زوریخ شد.
در ۱۹۸۱ پس از اتمام تز دکترای رشته مهندسی سازه تحت عنوان چین خوردگی قابهای سه بعدی فعالیتهای معماری و مهندسی خود را آغاز کرد.
شروع دوران حرفهای
سانتیاگو کالاتراوا نخستین دفتر خود را در زوریخ تاسیس کرد که خیلی زود تحسین همگان را در طراحی پل برانگیخت.
او کار خود را با طراحی پل باخ درودا و در سال ۱۹۸۴ برای بازیهای المپیک بارسلونا شروع کرد.
از جمله شاهکارهای او در پل سازی، پل زیبای آلامیلو در سال ۱۹۹۲ و پل بیلبائو در سال ۱۹۹۷ و پل آلامدا در سال ۱۹۹۵ میباشد.
تاسیس دومین دفتر وی در پاریس در سال ۱۹۸۹ همزمان با طراحی ایستگاه فرودگاه لیون بود که در سال ۱۹۹۴ تکمیل و به بهرهبرداری رسید.
همزمان با این کار او عمارت BCE را در تورنتو طراحی کرد.
سومین دفتر او در والنسیا در سال ۱۹۹۱ با شروع کار بروی شهرک علم و هنر که یک مجموعه کامل فرهنگی است تاسیس شده است.
از پروژههای اجرا شده کالاتراوا میتوان از توسعه موزه هنر میلواکی (Milwaukee)، پل معلق Sundial، کالیف (Calif) و استادیوم المپیک تابستانی ۲۰۰۴ آتن نام برد.
همچنین طراحی مرکز حمل و نقل مرکز تجارت جهانی (WTC) و برج (Turning Torso) سوئد جز آثار سانتیاگو کالاتراوا است.
کالاتراوا، کسی است که بلند پروازیهای شاعرانه ساختمانها و پلهایش کوله باری از تحسین بینالمللی را به همراه داشته است.
فرمها و عناصر شاعرانه معماری کالاتراوا در سراسر دنیا شناخته شده و تحسین برانگیز است.
همچنین در طراحی کلیسا مانند مرکز تجارت جهانی قطب حمل و نقل در فضای بازی طراحی شده و ارتباط و هارمونی مناسبی که با ترنها، مسافرین برون شهری و خطوط ترن زیر زمینی دارد مشابهت زیادی به سایت این مرکز تجارتی داده است.
از طرف دیگر در سال ۲۰۰۴، میلیونها نفر از هارمونی خلق شده در المپیک بازیهای تابستانی در آتن به خاطر طراحی جامع و زیبای کالاتراوا، و به خاطر طراحی تماشایی استادیوم المپیک و مجموعه آن، وی را تحسین کردند.
از جمله کارهای برجسته دیگر کالاتراوا طرح توسعه موزه هنری میلواکی که از سال ۲۰۰۱ کار ساخت آن آغاز شد میباشد که این نخستین ساختمان وی در آمریکا است.
فرودگاه سوندیکا و بیلبائو در سال ۲۰۰۰ و پل جیمز در دوبلین در سال ۲۰۰۳ و تالار کنفرانس تنریفه در سانتاکروز و جزیره قناری در سال ۲۰۰۳ و چندین پل زیبای دیگر در نقاط مختلف جهان از جمله آثار برجسته و چشمگیر از این هنرمند و معمار بزرگ است.
همچنین وی طراحی مرکز سمفونی آتلانتا را بر عهده داشته است.
سبک معماری سانتیاگو کالاتراوا
سانتیاگو کالاتراوا با واژگان مدرنیستی، زبان متفاوتی را بسط و گسترش داده است زبانی که خطوط آیرودینامیکی معمار فنلاندی، ارو سارنین، و حس ارگانیک طراح اسپانیائی، آنتونی گائودی را درهم میآمیزد.
ساختمانهای او سبک و دلبازند، احساسی که با استفادهی فراوان از شیشه و ساختارهای باربر توری سبک حاصل میشود.
در واقع کار او حاصل درک نیروهای طبیعی و مهارت در بکارگیری مصالح است وی به انحنا و خش به عنوان را حلی مهم، شدیداً علاقهمند است و هیچ ساختمانی را بدون ایجاد خمیدگیهای متعدد نساخته است.
علاوه بر استفاده از تکنولوژی و علم حاضر که در قالب اعداد و ارقام خلاصه میشود آثاری میآفریند که با روح و احساس بشر که در قالب و حد و حصری جای نمیگیرد ارتباط برقرار میکند.
وی بر اهمیت مکان انسانی تاکید کرده و خواهان ایجاد یک زنجیر ادراکی بین مکان و طراحی است.
درک مفهوم انسان برای او خیلی مهم بوده و اظهار میدارد یک معمار در کنار دورنمای توپوگرافی، مختصات جوی و در نمای فرهنگی، درگیر مفهوم دیگری به نام جو انسانی میباشد.
بررسی کارخانه شراب سازی Ysios
ساختمان را میتوان به عنوان یک عنصر کاملا ترکیب شده با لندسکیپ اطراف و در عین حال به عنوان یک مجسمه مستقل که در محلی خاص قرار گرفته است تصور و ادراک نمود.
کارفرمای این طرح خواستار طراحی ساختمانی بود که بعنوان نشانهای برای محصول جدید آن عمل نماید.
در عین حال با برنامهای جامع و دقیق فضاهای مورد نیاز برای کارخانه را ایجاد کند.
سایت ناهموار میباشد و اختلاف طراز اندازهگیری شده آن از بلندترین سطوح در شمال تا پستترین آنها در جنوب به ده متر میرسد و حدود نیمی از سایت از تاکستانها پوشیده شده است.
سانتیاگو کالاتراوا در طراحی این ساختمان استراتژی حجم بخشی به سطوح، سقف، دیوارها و مرزهای فیزیکی میان لندسکیپ بیرون ساختمان و داخل کارخانه را ایجاد نموده است.
به گونهای که از طریق حرکت ایستائی دیوارها پیوستگی میان دو فضا برقرار میشود.
دو دیوار بتنی باربر به طول ۱۹۶ متر که به فاصله ۲۶ متر از هم قرار گرفتهاند یک شکل سینوسی هم در پلان و هم در نما ایجاد میکند.
نمای جنوبی از تختههای باریک درخت سرو که بطور افقی نصب شدهاند و همچون ردیفی از بشکههای شراب در استخرها منعکس میشوند پوشیده شده است.
استخرها با سرامیکهای شکسته سفید فرش شدهاند و پل گرانیتی ساخته شده بر روی استخرها دسترسی به تاکستانها را تامین می کند.
کاربرد چهارچوب آلومینیومی در سقف با چوب بکار رفته در نما از نظر مصالح ایجاد کنتراست میکند.
جلوه نور خورشید با ایجاد یک تاثیر حرکتی در تضاد با پس زمینه آرام تاکستان باعث تاکید بر حجم سقف میگردد.
نمای شمالی از پانلهای بتنی پیش ساخته دارای چند بازوی کم عرض تشکیل یافته و نمای شرقی و غربی از صفحات آلومینیومی متشکل از خطوط ممتد پوشیده شده است.
سقف که از یک سری تیرهای چوبی چند لایه ساخته شده و بوسیله رخ بام سینوسی زیگزاگی دیوارهای جانبی تقویت میشود بعنوان عامل پیوستگی نماها عمل میکند.
حاصل این طرح یک موج سطحی با قاعده است که در امتداد محور طول گسترش مییابد و سطوح محدب و مقعر را با هم ترکیب میکند.
پلان ساختمان جهت سازگاری با برنامه خطی فرآیند کارخانه به شکل یک مربع مستطیل شده در امتداد محور شرقی و غربی طراحی شده است.
دو ورودی در نماهای جانبی این حالت طولی را تشدید میکنند.
در مرکز ساختمان، سقف محل بازدیدکنندگان بصورت یک حجم پیوسته جلو آمده و بالکنی مشرف به محل شراب سازی و تاکستانها را تشکیل داده است.
مساحت کل سایت: ۷۲۰۰۰ مترمربع
مساحت زیربنا (شامل دو استخر): ۱۵۳۸۴ مترمربع
مساحت اصلی: زیربنای کارخانه ۸۰۰۰ مترمربع
بررسی موزه هنر میلواکی
این موزه که در آمریکا واقع شده اولین ساخته این هنرمند در آن کشور میباشد.
پس از ساخت این موزه بسیاری از هنرمندان آمریکا طراحی زیبای آن را ستودند و این مسئله خود بازشدن درهای جدیدی به روی هنرمند معمار گشود و در مجلات معماری و طراحی آمریکا مقالات بسیاری در مورد آن نوشته شد.
این موزه در بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۱ ساخته شده است که در واقع یک مجموعه هنری کامل و بینظیری میباشد.
این موزه دارای غرفههای متنوع که سازه آن متحرک به صورت بادگیر روزنهدار با قابلیت باز و بسته شدن و همچون یک پرنده بزرگ میباشد.
برخی نیز آن را تداعی کننده کشتیهای قدیمی میدانند.
از مشخصات جذاب این موزه قابلیت باز و بسته شدن آن است.
طلوع و غروب خورشید در طول روز مهیا کننده سایههای زیبا در داخل موزه بوده که به راستی تجسم جذابیتهای شهرنشینی را به ما نشان میدهد.
ساختمان اصلی موزه به طول ۱۳۴ متر و با عرض ۳۷ متر که ارتفاع تا سقف ۱۱٫۳ متر میباشد.
برج ترنینگ ترسو سوئد
یک ساختمان مکعبی شکل و بر انگیزاننده که در برابر دریا و مناظر اطراف قد علم کرده است.
این گونه بنا سازی در نوع خود بینظیر است.
احداث چنین ساختمانی راهی نو برای مطرح کردن شهر مالمو به عنوان مکانی جذاب است.
با بیش از ۵۰ طبقه، بزرگترین اثر معماری کالاتراوا است که اعتراضی جسورانه نسبت به طراحی بنایی مسگونی محسوب میشود.
برج ترنینگ تورسو از نه مکعب و هر یک با پنج طبقه تشکیل شده است.
بالای هر یک از آنها طبقهای قرار دارد که مکعب را از دیگری تفکیک میکند.
ارتفاع برج: ۱۹۰متر
تعداد طبقات: ۵۹
مجموع مساحت: ۱۷۵۰۰ مترمربع
مساحت تجاری: ۴۰۰۰ مترمربع (مکعب ۱و۲)
مساحت آپارتمان ها: ۱۳۵۰۰مترمربع (مکعب ۳تا۹)
پیچش نود درجه برج از بالا به پایین، دلیل نام گذاری ساختمان با عنوان turning است.
تقریبا تمامی میلگرد های تقویتی، ضخامتی معادل ۳۲ میلیمتر بتن ریزی به مدت ۳ روز بدون وقفه ادامه داشت.
تقریبا هر یک از دو دستگاه بتنسازی نهصد بار بتن آماده کردند.
بررسی پل آلامیلو اسپانیا
یکی از مهمترین آثار معماری سانتیاگو کالاتراوا، پل آلامیلو است.
این پل از جاذبههای توریستی کشور اسپانیا به شمار میرود.
وقتی کشور اسپانیا به عنوان میزبان نمایشگاه اکسپو سال 1992 انتخاب شد، ساخت پلهای جدید برای ایجاد دسترسی به جزیره متروک روی رودخانه گادالکویویر در سویل، بخش مهمی از تدارکات نمایشگاه بود.
این پل نیز به مناسبت نمایشگاه اکسپو آن سال احداث شد.
عملیات ساخت پل آلامیلو در سال 1989 شروع شد و در سال 1992 پایان یافت.
این پل، 200 متر طول و 35.5 متر عرض دارد و تنها یک ستون با طول 142 متر و زاویه 58 درجه که 13 رشته کابل به آن وصل هستند، موازنه آن را بر عهده دارد.
رنگ این پل، سفید براق میباشد که از خصوصیات آثار کالاتراوا است.
جایزه معماری AIA
سانتیاگو کالاتراوا شصت و یکمین برنده مدال طلای جایزه معماری AIA است.
مدال طلای خود را در ۱۱ فوریه ۲۰۰۵ طی مراسمی در موزه ملی ساختمان واشنگتن دریافت کرد.
دریافت مدال طلا یعنی تصدیق و به رسمیت شناختن شخصی است که کارهای او پشتوانه و معنیای که دارد بیشترین تاثیر ماندنی را بروی تئوری و عمل را در معماری داشته است.
وی پس از نشست هیئت AIA گفت؛ وقتی این خبر در زوریخ و از طرف مدیر ایوژنس هاپکینز به من رسید گفتم شگفت آور است، متشکرم، من خیلی احساس افتخار میکنم.
سانتیاگو کالاتراوا گفت من سعی خواهم کرد در این سطح افتخار برای باقیمانده مسیر زندگیام بمانم کارم افتخار میکنم.
نقل قولهای سانتیاگو کالاتراوا
- بخشی از وظیفهٔ معماران است که به مردم امید و خوشبینی هدیه کنند.
- معماران جوان باید معماری را در خیابان ببینند و از آن بیاموزند.
- نباید دنبال این باشید که با کار خود همه را راضی کنید.
- معمار فرمانده همهٔ دستاندرکاران ساخت یک بناست.
- اگر معماری نوعی از هنر و مهندسی بخشی از معماری باشد پس مهندسی هم هنر است.
- معماری استعدادی ذاتی برای عرضهٔ منافع بسیار به جامعه دارد، منافعی بسیار بیشتر از یک ابزار صرف.
دیگر آثار سانتیاگو کالاتراوا
مرکز تجارت جهانی WTC
عمارت BCE
موزه آینده
دانشگاه پلی تکنیک فلوریدا
پل صلح
پل مارگارت هانت هیل
ایستگاه راهآهن اورینته
ایستگاه راه آهن لیژ گیلمینز
جوایز و افتخارات
سانتیاگو کالاتراوا عناوین و جوایز بسیاری را کسب کرده است. از این جمله میتوان به:
- مدال نقره پژوهش و فناوری از پاریس در سال ۱۹۹۰
- جایزه معتبر مدال طلایی را از انجمن مهندسان سازه ۱۹۹۲
- جایزه طلا از Circulo de Bellas Artes والنسیا در سال ۲۰۰۰
- جایزه ۲۰۰۰ Algur بخاطر بهترین طرح هنری برای مدرسه هنر Meadows شهر دالاس
- جایزه لئوناردو داوینچی از SEFI بخاطر کمک برجسته وی به آموزش مهندسی بین المللی
در سال ۲۰۰۱ - جایزه بهترین طراح برای پروژه موزه هنر میلواکی توسط انجمن مهندسین ساختمان ایالات متحده در سال ۲۰۰۲
- جایزه طلای دانشگاه سن کارلوس شهر والنسیا جایزه طلای دانشگاه مماری پاریس در سال 2003
- مدال طلای موسسه معماران آمریکا AIA در سال ۲۰۰۴
- جایزه طلای دانشگاه معماری شیکاکو در سال ۲۰۰۴
- جایزه یوجین مکدرموت از انجمن هنرهای انستیتوی تکنولوژی ماساچوست در سال ۲۰۰۵
- دکترای افتخاری انستیتو تکنولوژی اسرائیل در سال ۲۰۰۴
- جایزهی معماری ملی اسپانیا در سال ۲۰۰۷
در سال ۱۹۹۳ موزه هنرهای زیبای نیویورک نمایشگاه بزرگی از آثار او را تحت عنوان سازه و زیبایی برپا کرد.
در سال ۱۹۹۸ وی به عضویت انجمن هنر و فرهنگ پاریس انتخاب شد.
در سال ۲۰۰۶ درجهی مهندسی افتخاری از پژوهشکدهی پلیتکنیک رنسِلائر را دریافت کرد.
گروه آموزشی استوارسازان
ممنون از سایت استوارسازان
قربان شما، ارادت