لودویگ میس فن در روهه

زندگینامه و معرفی آثار لودویگ میس فن در روهه

آشنایی با میس فن در روهه

لودویگ میس فن در روهه (Ludwig Mies van der Rohe)‏ متولد ۲۷ مارس ۱۸۸۶ در آخن شهری در ایالت نوردراین-وستفالن، در شمال‌غرب آلمان، نزدیکی مرزهای هلند و بلژیک است.

معمار آلمانی-آمریکایی، و سومین مدیر باوهاوس از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ بود.

اطرافیانش معمولاً او را با نام خانوادگی او یعنی میس مورد خطاب می‌دادند.

لودویگ میس فن در روهه در کنار والتر گروپیوس و لوکوربوزیه به عنوان استادان پیشرو در معماری مدرن شناخته می‌شوند.

وی مانند بسیاری از معاصران خود به دنبال بنا نهادن یک سبک معماری بود که نمایانگر عصری جدید باشد درست مانند:

کاری که سبک‌های معماری کلاسیک و معماری گوتیک برای زمان خود انجام دادند.

او یک سبک معماری قرن بیستمی تأثیرگذار را خلق کرد که دارای صراحت فراوان و سادگی بود.

در ساختمان‌های کامل ساخته شده، او از مصالح جدیدی مانند فولاد صنعتی و صفحات شیشه‌ای برای تعریف فضاهای داخلی استفاده کرده ‌است.

او تلاش کرد که به سمت نوعی از معماری برود که دارای حداقل چارچوب ساختمانی باشد و دارای یک تعادل در مقابل آزادی ضمنی جریان آزاد فضاهای باز باشد.

او ساختمان‌های خود را معماری «پوست و استخوان‌ها» می‌نامید.

او در جستجوی یک روش منطقی بود که باعث هدایت فرایند خلاق طراحی معماری شود.

او بخاطر استفاده از کلمات کوتاه «کمتر بیشتر است» و «خداوند در جزییات است» شهرت دارد.

وی در آمریکا و بخصوص در مؤسسه فناوری ایلینوی آمریکا آثار مهمی از خود بر جای گذاشت.

لودویگ میس وند روهه تاریخ ۱۷ اوت ۱۹۶۹ در شیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده درگذشت.

لودویگ میس فن در روهه که بود؟

شروع حرفه کاری

در ابتدا میس در یک مغازهٔ حکاکی بر روی سنگ و چندین شرکت محلی طراحی داخلی کار می‌کرد.

لودویگ میس فن در روهه سپس به برلین رفت و به دفتر طراح داخلی برونو پاول پیوست.

او حرفه معماری خود را به عنوان یک کارآموز در کارگاه پیتر بهرنس بین سال‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۲ میلادی شروع کرد.

جایی که او در معرض نظریه‌های رایج معماری و فرهنگ مترقی آلمان قرار گرفت.

او در کنار والتر گروپیوس و لوکوربوزیه کار می‌کرد.

همچنین به عنوان مدیر پروژه‌های ساختمانی سفارت امپراطوری آلمان در سن پترزبورگ تحت نظر پیتر بهرنس بود.

استعداد او به سرعت شناخته شد و او با توجه به عدم تحصیلات رسمی دانشگاهی شروع به قرارداد بستن به صورت مستقل کرد.

او کم گو، اهل مشاوره و با ابهت بود.

لودویگ میس فن در روهه برای بخشی از فرایند تبدیل سریع از پسر یک کاسب به یک معمار که با فرهنگ ممتاز برلین کار می‌کند، نام خانوادگی خود را تغییر داد و نام خانوادگی مادر خود (ون در روهه) که تأثیرگذارتر بود را برگزید.

او کار مستقل و حرفه‌ای خود را با طراحی ساختمان‌های طبقات مرفه جامعه با سبک سنتی محلی آلمانی شروع کرد.

او نسبت گسترده، نظم عناصر موزون و توجه به رابطه سازه‌های ساخته شده توسط انسان با طبیعت و ترکیب‌های سادهٔ حجم‌های مکعبی کارل فریدریش شینکل متعلق به سبک معماری نئو کلاسیک پروسی در اوایل قرن ۱۹ را می‌پسندید، در صورتی که در آن دوره گلچین نبودن و درهم ریختگی سبک معماری کلاسیک به دلیل این که با عصر مدرن نامربوط است رایج بود.

فعالیت در امریکا

موقعیت‌های کاری او پس از سال ۱۹۲۹ رو به کاهش یافت.

در اوایل دههٔ ۱۹۳۰ میس مدت کوتاهی را به درخواست همکار و رقیبش والتر گروپیوس به عنوان آخرین مدیر باوهاوس خدمت کرد.

بعد از ۱۹۳۳ فشار سیاسی حزب نازی میس را مجبور کرد تا مدرسه را که با بودجه دولت اداره می‌شد را ببندد.

او در این سال‌ها ساختمان‌های بسیار کمی ساخت یکی از کارهای او آپارتمان فیلیپ جانسون در نیویورک بود.

سبک او از طرف نازی‌ها به این عنوان که «آلمانی» نیست، رد می‌شد.

او در سال ۱۹۳۷ آلمان را ترک کرد زیرا می‌دید که فرصت‌های او برای ساختن ساختمان به صفر می‌رسند.

او پروژه یک ساختمان مسکونی در وایومینگ ایالات متحده را قبول کرد.

بعد از آن پیشنهاد ریاست یک دانشکده معماری در شیکاگو، ایلینوی را پذیرفت.

میس در شیکاگو، ایلینوی ساکن شد جایی که او به عنوان رئیس دانشکده معماری دانشگاهی که بعدها به مؤسسه فناوری ایلینوی تغییر نام داد، انتخاب شده بود.

یکی از فواید قبول کردن این موقعیت آن بود که او می‌توانست کار طراحی ساختمان‌های جدید و همچنین نقشه کلی (master plan) محوطه دانشگاه را انجام دهد.

تمام ساختمان‌های او که در دانشگاه انجام شده‌اند هم‌اکنون نیز پابرجا هستند.

لودویگ میس فن در روهه معمار مدرن

سبک معماری

بعد از جنگ جهانی اول میس در حالی که هنوز کار طراحی خانه‌هایی با فرهنگ سنتی را انجام می‌داد، شروع به انجام به یک سری فعالیت‌های آزمایشی موازی در زمینه سبک بین‌المللی کرد.

به همتایان خود در یک جستجوی طولانی ملحق شد تا یک سبک جدید را برای یک دموکراسی صنعتی جدید بیابد.

نقاط ضعف سبک سنتی از اوایل قرن ۱۹ میلادی توسط تئوریسین‌ها مترقی مورد حمله قرار گرفته بود.

بعد از جنگ جهانی اول انتقاد افزاینده آنها از سبک‌های تاریخی اعتباری قابل توجه بدست آورد که بیشتر به عنوان شکست در سبک رهبری سلطنتی اروپا در نظر گرفته می‌شد.

میس نه تنها برای ایجاد یک سبک معماری جدید بلکه برای ایجاد یک زبان معماری تازه که می‌توانست عصر جدید فناوری و تولید را به نمایش بگذارد یک مأموریت بی‌پایان و جاه طلبانه را دنبال می‌کرد.

او درست مانند معماری گوتیک در عصر روح گرایی (spiritualism) نیاز به یک معماری پرمعنی را حس می‌کرد که هماهنگ با دوران او باشد.

او یک فرایند طراحی منظم را با استفاده از اندیشه‌های منطقی برای رسیدن به اهداف معنوی خود به کار برد.

او معتقد بود که پیکربندی و نظم هر جزء معماری باید به یک بیان پیوسته (unified expression) کمک کند.

میس با دقت شروع به مطالعه فیلسوفان و اندیشمندان بزرگ گذشته و حال کرد تا بتواند درک خود را از کیفیت و طبیعت عصری که در آن زندگی می‌کند را افزایش دهد.

میس احتمالاً بیشتر از هر پیشرو دیگری در زمینه نوگرایی (مدرنیسم) از فلسفه به عنوان پایهٔ کارهای خود استفاده کرده ‌است.

معماری میس با سطح بالایی از انتزاع ساخته می‌شد و توصیفات عمومی او از کارهایش فضای بیشتری را برای تفسیر باز می‌گذاشت.

با این حال ساختمان‌های او ممکن است بسیار ساده و مستقیم به نظر آیند.

سخنان مهم از میس ون در روهه

  • معماری به معنی این است که شما از بیرون به چیزی شکل می‌دهید.
  • نمی‌خواستم زمان را تغییر دهم، هدفم بیان زمان بود.
  • امیدوارم کسی که تقلید می‌کند درست این کار را انجام دهد.
  • هرگز با کارفرما دربارهٔ معماری حرف نزنید.
  • وظیفهٔ ما معماران ساختن نوعی از معماری است که بیانگر تمدنی باشد که در آن زندگی می‌کنیم.

جوایز و افتخارات

  • مدال طلای سلطنتی (1959)
  • پور لی میریت (۱۹۵۹)
  • مدال طلای جایزه معماری AIA 
  • مدال آزادی رییس جمهوری (1963)

آثار مهم میس ون در روهه

اوایل کار در برلین (1938-1907):

1928. خانه لانگه و هاوس استر

لودویگ میس فن در روهه خانه دو نفر

1929. پاویون بارسلونا، غرفه آلمان برای نمایشگاه بین‌المللی ۱۹۲۹ در بارسلونا  (بازسازی شده)

لودویگ میس فن در روهه غرفه آلمان

1930. ویلا توگندهات

لودویگ میس فن در روهه ویلای توگندهات

1932. خانه لمکه (Lemke House)

لودویگ میس فن در روهه خانه لمکه

ساختمانهای پس از مهاجرت به امریکا (1960-1939):

1949. مجتمع مسکونی در شیکاگو

لودویگ میس فن در روهه سخت آپارتمان در شیکاگو

1951. آپارتمان‌های ۸۶۰-۸۸۰ خیابان لیکشر شمالی، شیکاگو

لودویگ میس فن در روهه آپارتمانی در ساحل

1951. خانه فارنزورث در ایلینوی آمریکا

لودویگ میس فن در روهه خانه فارنزورث

1952. باشگاه هنری شیکاگو

آثار لودویگ میس فن در روهه در شیکاو

1956. مؤسسه فناوری ایلینوی آمریکا

انستیتوی ایلینوی لودویگ میس فن در روهه

1958. ساختمان سیگرام

لودویگ میس فن در روهه سیگرام 2

لودویگ میس فن در روهه سیگرام

اواخر کار (1961-69):

1962. ساختمان اداری One Charles Center

لودویگ میس فن در روهه چارلز سنتر

1964. ساختمان فدرال شیکاگو (Kluczynski Federal Building)

لودویگ میس فن در روهه ساختمان فدرال

1964. Highfield House

لودویگ میس فن در روهه و هایفیلد

1965. دانشکده مدیریت خدمات اجتماعی دانشگاه شیکاگو

لودویگ میس فن در روهه و دانشکده مدیریت

1965. تالار علوم ریچارد کینگ ملون

لودویگ میس فن در روهه و ریچارد ملون

1967. مجموعه مسکونی و اداری Westmount Square 

لودویگ میس فن در روهه مجموعه مسکونی

1968. موزه Neue Nationalgalerie در برلین

آلمان لودویگ میس فن در روهه موزه

1969. پمپ بنزین Nun’s Island

لودویگ میس فن در روهه و چمچ بنرین

1972. کتابخانه یادبود مارتین لوتر کینگ جونیور

لودویگ میس فن در روهه یاد بود مارتین لوتر مینگ

1973. 330 North Wabash IBM Plaza

لودویگ میس فن در روهه

گروه آموزشی استوارسازان

گروه آموزشی استوارسازان برای عضویت در صفحه اینستاگرام استوارسازان فقط کافی‌است کلیک کنید

2 نظر در “زندگینامه و معرفی آثار لودویگ میس فن در روهه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دانلود PDF

لطفا برای دریافت لینک دانلود اطلاعات خواسته شده را وارد نمایید