زندگینامه نورمن فاستر
نورمن فاستر متولد 1 ژوئن ۱۹۳۵ در رِدیش شهر منچستر، معماری مشهور از پیشگامان سبک مدرنیسم در معماری انگلستان است.
نورمن فاستر که در یک خانوادهی طبقه کارگری بود دیده به جهان گشود.
پدرش رابرت فاستر و مادرش لیلیان اسمیت نام داشت.
دوران تحصیل نورمن فاستر
او در مدرسه دستور زبان Burnage مشغول به تحصیل شد.
به دلیل احساس متفاوت بودن با سایرین مدرسه را در سن شانزده سالگی ترک و در سالن تالار شهر منچستر به عنوان منشی مشغول به کار بود که به معماری علاقهمند شد.
سپس در سال ۱۹۵۳ به خدمت نیروی هوایی سلطنتی در آمد.
پس از بازگشت با ثبت نام در مدرسهی معماری دانشگاه منچستر به فراگیری دروسی نسبتاً سنتی پرداخت.
اما به دلیل فقر مالی قادر به تأمین هزینههای بالای تحصیلی خود نبود.
از این رو به اجبار پارهای از وقت شبانه روزی خود را به انجام مشاغلی میگذراند.
نورمن فاستر در سال ۱۹۶۱ از دانشگاه منچستر در مقطع کارشناسی فارغ التحصیل شد.
سپس برای کسب مدارج بالاتر برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و به صورت بورسیه در دانشگاه ییل پذیرفته شد.
در آنجا با ریچارد راجرز ملاقات کرد و تحت تأثیر پل رودلف، چارکز وری ایمز و میس وندررو قرار گرفت:
که در روند شکلگیری شخصیت حرفهای فاستر نقش به سزایی داشتند.
سبک معماری نورمن فاستر
بدانید که سبک مدرنیسم نام خوب و شهرتش را مدیون نورمن فاستر است.
حدود یک قرن پیش، معماری مدرن یک تصور و نظریه ایدهآل محسوب میشد.
اما مدتها بعد، در دهه 1970، سبک مدرنیسم از تصورات و کلیشهها فاصله گرفت.
این نورمن فاستر بود که اثبات کرد برای ساخت ساختمانهای خوب، نیازی نیست که اصول مدرنیسم مانند شکل و ساختارهای ساده را رها کنیم.
بلکه باید با دقتی بالا و خلاقیتهای جدید این اصول را در معماری اجرا کنیم.
عناصر پر کاربرد در سبک معماری نورمن فاستر
نورمن فاستر در آثار معماری که از خود به جای گذاشته است نشان داده است که به طراحی پلان باز و استفاده از نور طبیعی در بناها بسیار علاقه دارد.
او در طراحی فرودگاه استانستد لندن و فرودگاه بین المللی هنگ کنک، از این دو ویژگی به خوبی استفاده کرد است.
بازگشت نورمن فاستر به انگلستان
نورمن فاستر پس از کسب مدارج عالی رشته معماری و به همراه سه تن از دوستانش از جمله ریچارد راجرز به انگلیس بازگشت.
سپس در سال ۱۹۶۳ او گروهی به نام گروه ۴ را تشکیل داد.
تیم ۴ به سرعت توانست در زمینه طراحی صنعتی با استفاده از فناوری های نوین ساختمانی را طراحی کند.
تا او را به شهرت جهانی برساند، این ساختمان کارخانه رلیانس در سوئد بود که آخرین بنای ساخته شده توسط این گروه است.
البته دیری نپایید که نورمن فاستر از این گروه کناره گرفت و فعالیت حرفهای خود را به صورت مستقل ادامه داد.
شروع کاری نورمن فاستر
نورمن فاستر و همسرش وندی در 1967 با هدف ایجاد یک مرکز برای طراحی و تحقیقات، در مجاورت باغ کوونت دفتر معماری نورمن فاستر و همکاران را تاسیس کردند.
همسر نورمن فاستر علاقه زیادی به پروژههای لویی سالیوان دارد!
شهرت جهانی نورمن فاستر بیشتر به دلیل طرح های متنوع معماری و استفاده از تکنولوژی پیشرفته روز در صنعت ساختمان سازی می باشد.
نورمن فاستر در حین طراحی پروژه تئاتر ساموئل بکت، با ریچارد باکمینیستر فولر آشنا شد.
که این آشنایی، سر آغازی بود برای دوستی و همکاری طولانی پرثمری که تا زمان مرگ این استاد آمریکایی ( یعنی سال 1983 ) ادامه داشت.
در سال 1971 ، دفتر معماری نورمن فاستر و همکاران با تجهیزات و طراحی داخلی، بستری بود برای بررسی و آزمایش مفاهیم و مصالحی که بعدهها هسته اصلی فلسفه کار نورمن فاستر را شکل داد.
نورمن فاستر سال 1974 به عنوان نائب انجمن معماری انتخاب شد و بعد از همکاری در گذشته با شرکت نروژی بر روی “شرکت کشتیرانی فرداولسن”، دفتری در اوسلو تاسیس کرد.
ابتدا کارهایی برای این کار فرمای نروژی انجام داد، سپس شروع به همکاری با دیگر کارفرماهان در نقاط مختلف کشور کرد.
فعالیت حرفهای نورمن فاستر
سال 1975 ساخت دفترهای شرکت بیمه ویلیس، فابروداماس در ایپسوویچ به پایان رسید و این پروژه، شرکت نورمن فاستر را به شهرت جهانی رساند.
1978 ساخت مرکزهای هنرهای تجسمی سانز بوری، آغاز مرحلهی مهم و درخشانی در زندگی حرفهای نورمن فاستر شد و پروژههای ارزشمند دیگری را برای او و همکارانش به ارمغان آورد.
نورمن فاستر در سال 1979 به دعوت شرکت بانکداری هنگکنگ و شانگهای که همراه شش شرکت بینالمللی دیگر بود، در مسابقهای با موضوع طراحی دفتر مرکزی این بانک شرکت کند.
با انتخاب طرح نورمن فاستر به عنوان طرح برگزیده، اجرای این پروژه به شرکت وی واگذار شد.
نورمن فاستر در سال 1979 توانست به عضویت انجمن معماران آمریکایی درآید.
در همین زمان، معماری او در یکی از برنامه های مستند هنری BBC معرفی شد و مورد بررسی قرار گرفت
نورمن فاستر در سال 1982 به عنوان یکی از اعضای هیئت علمی دانشکده صنعتی هنر لندن انتخاب شد.
نورمن فاستر در این سال به عضویت دانشگاه سلطنتی در آمد.
پس از برگزاری یک مسابقه ی محدود با شرکت گروه منتخب معماران، از نورمن فاستر برای طراحی مرکز جدیدی برای Bbc در منطقه ی پورتلند دعوت شد.
در سال 1984 مسابقه محدودی که شورای شهر نایمز برای طراحی یک مدیاتک و مرکز هنرهای معاصر در آن شهر برگزار کرد، طرح نورمنفاستر برنده شد.
در همین سال، دو نمایشگاه مهم از کارهای نورمنفاستر برپاشد.
یکی در انجمن معماران فرانسه در پاریس ( بازگشایی در ژانویه ) و دیگری در دانشگاه سلطنتی لندن.
شرکت او نیز در همین سال در مسابقه تغییر شکل و بازسازی یک سایت 48 هکتاری در منطقه کینگزکراس در لندن برنده شد.
این پروژه یکی از بزرگترین و وسیع ترین طرح شهر سازی اروپا است.
از جمله این عملکردها می توان به ایستگاه تونل راه آهن متصل به پارک بزرگ اشاره کرد که اطراف آن از ساختمانهای مسکونی و اداری پوشیده شده است.
این پروژه و پروژه ی چهارراه پاترنوستر، آغاز مرحله جدیدی از اجرای پروژه هایی در مقیاس شهری بود.
در سال بعد، این شرکت طرح های شهری مختلفی برای شهرهای طراحی و اجرا کرد:
کمبریج ( 1989 )
نایمز، کانس و برلین ( 1990 )
گرینویچ ( 1991 )
روتردام ، لودن شید و یوکوهاما ( 1992 )
بافت تاریخی چارترس ، کورفو و لیسبون ( 1993 )
همچنان این شرکت در حال انجام پروژهای برای تغییر شکل و بازسازی قسمت وسیعی از مرکز شهر بارسلون است که مساحت سایت آن بیش از 220 هکتار است.
1988 ظرفیت بالای این شرکت نورمنفاستر باعث شد که بتواند به مجموعهی وسیعی از برنامهها و پروژههای کلان مقیاس پاسخگو باشد.
یکی از این پروژهها، برج مخابرات بارسلون است که به منظور آمادهسازی شهر برای مسابقات المپیک در نظر گرفته شده است.
نمونه های دیگر این پروژهها، مترو شهر بیلبائو، پل دره گذری در منطقهی رنس در فرانسه و ایستگاه زیرزمینی کاناری وارف در لندن ( 1991 ) است.
سال 1990 سازمان حفاظت از محیط زیست انگلستان، ساختمان شرکت بیمه ویلیس، فابر و داماس در ایپسوویچ ( 74-1973 ) را جزء ساختمان های ارزشمند ( از نظر تاریخی، معماری و سازگاری با محیط زیست ) اعلام کرد.
در همین سال، نورمنفاستر عنوان ” سر ” گرفت.
در این زمان، دفتر معماری فاستر و همکاران از این پس به دفتر معماری “سر نورمنفاستر و همکاران” نامیده خواهد شد.
در سال 1990، چندین پروژهی جدید و ارزشمند را به اتمام رساند:
از جمله فرودگاه استانزتد
مرکز تلویزیونی آی تی ان
نگارخانه های ساکلر ( که ملکه الیزابت دوم آنها افتتاح کرد)
برج سده در توکیو که همه آنها علاوه بر دریافت جوایز متعدد، مورد ستایش تمام جهان قرار گرفت.
در مراسم بازگشایی ساختمان کرسنت وینگ، مرکز هنر های تجسمی سانزبوری نمایشگاهی بر پا کرد که حاصل شش سال فعالیت حرفهای نورمنفاستر را به نمایش گذاشت.
در نمایشگاه دو سالانهی ونیز، غرفهی بریتانیا نیز تعدادی از طرحهای نورمن فاستر و پنج معمار دیگر انگلیسی را به نمایش درآورد.
درسال 1992 برپایی چندین نمایشگاه در شهرهای پاریس، بوردوکس، رنس و آرسنسنان، بر ارزش و اعتبار نورمن فاستر در اروپا افزود.
در همین سال، وی در چندین مسابقه معماری برنده شد که مهمترین آنها عبارتند از:
فرودگاه جدید هنگکنگ
پارک مشاغل برلین
مجموعه تسهیلات المپیک در منچستر و قسمت الحاقی آن به موزهی ماقبل تاریخ در پرووانس.
1993 وسعت پروژه ها و تعدد قراردادهای بین المللی باعث شد که این شرکت (نورمنفاستر)، دفترهایی در شهر های برلین، فرانکفورت، هنگکنگ، نایمز و توکیو دایر کند.
شرکت معماری سر نورمنفاستر و همکاران در آلمان، در مسابقه طراحی پارلمان جدید برلین برنده شد.
از دیگر موفقیتهای وی در مسابقات معماری میتوان به طرح موزه جنگ در هارتلپول و طرح مجموعهی نمایشگاهی در لیسبون اشاره کرد.
پروژهی مرکز هنرهای معاصر در شهر نایمز فرانسه افتتاح شد. این پروژه به دلیل مشکلاتی که برای برگزاری مسابقه ( 1983) بوجود آمد، با مدتی تاخیر انجام شد.
ولی این مشکلات در ساخت مدرسهی متوسطه شهر فرژو وجود نداشت.
نورمنفاستر هم اکنون نیز به عنوان یکی از معماران برجسته بریتانیایی در جامعه معماری بین المللی از جایگاه والایی برخوردار است و تأثیر آثارش بر چهره جهان غیر قابل انکار می باشد.
در حال حاضر نورمنفاستر، عضو هیئت امنا موسسه خیریه معماری ماده ۲۵ و بنیاد معماری میباشد.
آثار برجسته نورمن فاستر
مرکز مالی Bund _ شانگهای، چین _ در سال 2017
شهر مصدر _ ابوظبی، امارات متحده عربی _ در سال 2014
بندر Vieux _ مارسی فرانسه _ در سال ۲۰۱۳
طرح Amaravati _ آندرا پرادش، هند _ در سال 2016
مجموعه Crossrail _ Canary Wharf _ لندن انگلستان _ سال 2015
خانه Jameson _ ونکوور، کانادا _ در سال 2011
مرکز الفیصلیه _ ریاض، عربستان صعودی _ در سال 2000
زندگی شخصی نورمن فاستر
در ۱۹۶۴ سال با وندی چیزمن ازدواج کرد که ثمره آن، دو فرزند به نامهای ” تی ” و ” کال ” است.
سال 1989 مصادف بود با فوت زود هنگام وندی ( همسر نورمنفاستر )
جوایز معماری نورمن فاستر
1979 دکترای افتخاری دانشگاه انجلیای شرقی
1981 جایزه طرح برگزیده مسابقه طراحی ورزشگاه سرپوشیده فراکفورت آمین
1983 مدال طلای سلطنتی
1984 جایزه آگوست پره از اتحادیهی بین المللی معماران
1986 دکترای افتخاری علوم دانشگاه بت
1986 جایزه موسسه طراحی ژاپن
1990 مدال معتمدین Riba
1991 مدال افتخار دانشگاه معماری فرانسه
1991 مدال طلای انجمن معماران آمریکایی
1992 جایزه یادبود آرنولد برونر، از دانشگاه و موسسه ی هنر و ادبیات آمریکا
1992 دکترای افتخاری دانشگاه هامرساید
گروه آموزشی استوارسازان
پیشنهاد میکنم همین الان صفحه اینستاگرام استوارسازان را دنبال بکنید برای عضویت در این صفحه فقط کافیاست کلیک کنید
انسان بزرگی بودن
سلام وقتتون بخیر بله.
مقاله جالب بود.
ممنون از شما
خواهش میمنم مرسی از حضور شما