زندگینامه معماران مطرح
زندگینامه و معرفی آثار هانس شارون
معرفی
هانس شارون معماری آلمانی‌تبار بود که در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۱۸۹۳ چشم به جهان گشود.
وی در بندر برمن واقع در شمال آلمان بزرگ شد.
از سال 1955 تا 1967 رئیس آکادمی هنرهای برلین غربی و در سال 1968 وی رئیس افتخاری آکادمی بود.
هانس شارون عضو موسس جامعه پاول هندیتیت در برلین بود.
دوران تحصیل و تدریس
هانس شارون بین سال‌های 1912 تا 1914 به تحصیل رشته معماری در دانشگاه Technische Hochschule برلین پرداخت.
وی تا سال ۱۹۲۵ و در جریان جنگ جهانی اول بعنوان یک معمار آزاد در insterburg واقع در شرق پروس مشغول به کار بود.
پس از آن در دانشگاه breslau (شهر و راست لاف در جنوب غربی لهستان) به تدریس پرداخت.
در نهایت در سال ۱۹۳۲ بعنوان یک معمار آزاد به برلین بازگشت.
هانس شارون بین سال‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۸ در حوزه توسعه شهری در دانشگاه technische برلین فعالیت داشت.
سبک معماری
هانس شارون در زمانی برنامه‌ریزی‌های توسعه شهری را در دانشگاه فنی برلین به عهده داشت.
به این نتیجه رسید که انستیتو او نیز باید هم آموزش و هم تحقیقات را در برنامه کار خود داشته باشد.
همچنین به دانشجویان این اجازه را دهد که در برنامه‌های تحقیقاتی شرکت نمایند.
هانس شارون به مرور شروع به کشف سبک معماری خود کرد تا اینکه در سال ۱۹۲۰ و تحت تأثیر معماری haring به مکتب معماری ارگانیک روی آورد.
نمونه شاخصی از سبک معماری وی کولتورفوروم است.
از آثار شاخص دیگر هانس شارون می‌توان تالار فیلارمونیک و موزه دریایی برلین را نام برد.
جایزه و افتخارات
- 1954 دکترای افتخاری از دانشگاه فنی برلین
- 1954 جایزه فریتز شوماخر، هامبورگ
- 1955 جایزه هنر برلین
- 1958 پلاک برنز از Freie Akademie der K dernste Hamburg
- 1959 صلیب شایستگی فدرال
- 1962 سناتور افتخاری از دانشگاه فنی برلین
- 1964 جایزه بزرگ Bund Deutscher Architekten (فدراسیون معماران آلمان)
- 1965 دکترای افتخاری از دانشگاه رم
- 1965 جایزه آگوست پره
- 1969 شهروند محترم برلین
تصاویر آثار برجسته هانس شارون
درگذشت
برخی از مهم‌ترین ساختمان‌های وی تنها پس از مرگ وی در سال 1972 (79 سالگی) در برلین به پایان رسید.
- Deutsches Schiffahrtsmuseum (موزه دریایی آلمان)
- تئاتر در وولفسبورگ
- Staatsbibliothek (کتابخانه ایالتی) در برلین
گسترش تالار فیلارمونیک در اطراف Kammermusiksaal و موسسه تحقیقات موسیقی و موزه سازهای موسیقی، بنیاد میراث فرهنگی پروس که تحت نظارت شریک اداری وی ادگار ویسینویسکی، اداره شد.
بعد از مرگ هانس شارون در طول دهه 1980 نمای سالن‌های کنسرت فیلارمونیک دارای روکش صفحات آلومینیومی با طلا بود.
در ابتدا این یک نمای بتنی با رنگ سفید و چشمی بود.
طرح‌های اصلی شارون یک روکش مشابه را برنامه‌ریزی کرده بود که در آن زمان به دلایل هزینه اجرا نشد.
گروه آموزشی استوارسازان
گروه آموزشی استوارسازان برای عضویت در صفحه اینستاگرام استوارسازان فقط کافی‌است کلیک کنید
سپاس از مطالب رایگانی که ارائه میدید
قربان شما، ممنون از همراهیتون.
این لوکوربوزیه تو همه آلبوم عکسا هستش با همه معمارا عکس داره چه استاد چه شاگرد.
طبیعی بوده لوکوربوزیه از بزرگان معماری در آن دوران بودند.
ممنون از مقاله کاملتون…
خواهش میکنم
ممنون از حضور شما