معرفی کنزو تانگه
کنزو تانگه یک معمار ژاپنی و برنده جایزه پیتزکر سال 1987 بود.
وی یکی از برجستهترین معماران قرن بیستم بود و سبکهای سنتی ژاپنی را با مدرنیسم ترکیب کرد.
همچنین ساختمانهای بزرگی را در پنج قاره طراحی کرد.
کار وی تا به نیمه دوم قرن بیستم به طول انجامید و ساختمانهای متمایز متعددی را در توکیو، سایر شهرهای ژاپنی و در سراسر جهان ایجاد کرد.
کنزو تانگه همچنین یک حامی تأثیرگذار جنبش متابولیسم بود.
کنزو تانگه اشارهای به معماری و جنبش معروف به ساختارگرایی هلند داشت.
وی از کودکی تحت تأثیر لوکوربوزیه ، مدرنیست سوئیسی قرار گرفته بود.
در سال 1949 با پیروزی در رقابت برای طراحی پارک یادبود صلح هیروشیما، به رسمیت شناخته شد.
وی در دهه 50 عضو CIAM بود.
مطالعات دانشگاه او در مورد شهرسازی، وی را در موقعیت ایدهآل برای انجام پروژههای بازآفرینی پس از جنگ جهانی دوم قرار داد.
ایدههای او در طرحهای توکیو و اسکوپیه مقدونیه مورد بررسی قرار گرفت.
کارهای تانگه بر نسلی از معماران در سراسر جهان تأثیر گذاشت.
کنزو تانگه در تاریخ 22 مارس 2005 درگذشت.
اوایل زندگی تانگه
کنزو تانگه در 4 سپتامبر سال 1913 در اوساکا، ژاپن متولد شد.
ابتدای زندگی خود را در شهرهای چین هانکوو و شانگهای گذراند.
او و خانوادهاش پس از فهمیدن مرگ یکی از عموهایش به ژاپن بازگشتند.
برخلاف چمنزارهای سبز و آجرهای قرمز در محل اقامت شانگهای، خانواده تانگه اقامتگاه خود را در یک مزرعه در Imabari در جزیره Shikoku اقامت گزیدند.
پس از پایان دوره راهنمایی، تانگه در سال 1930 برای شرکت در دبیرستان به هیروشیما نقل مکان کرد.
اینجا بود که نخستین بار با آثار مدرنیست سوئیسی، لوکوربوزیه روبرو شد.
کشف وی از نقاشیهای کاخ اتحاد جماهیر شوروی در یک مجله هنری خارجی او را متقاعد کرد که یک معمار شود.
اگرچه او از دبیرستان فارغ التحصیل شد، نتایج ضعیف وی در ریاضیات و فیزیک به این معنی بود که او باید برای ورود به دانشگاههای معتبر، امتحانات ورودی را بگذراند.
او دو سال را در این کار گذراند و در این مدت، به طور گسترده درباره فلسفه غربی میخواند.
تانگه در سال 1935 تحصیلات عالی را که در دانشگاه معماری توکیو آغاز کرد.
وی در دورههای Hideto Kishida و Shozo Uchida تحصیل میکرد.
اگرچه تانگه مجذوب عکسهای ویلا Katsura بود که روی میز کیشیدا شده بود، اما کار وی با الهام از لوکوربوزیه انجام شد.
پروژه فارغ التحصیلی وی 17 هکتار توسعه در پارک هیبیا توکیو بود.
شروع حرفه کاری
پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، تانگه به عنوان معمار در دفتر كونیو ماكاوا شروع به كار كرد.
وی در حین اشتغال، به منچوریا سفر کرد و در یک مسابقه طراحی معماری برای یک بانک شرکت کرد.
هنگامی که جنگ جهانی دوم آغاز شد، او مائوکاوا را ترک کرد تا به عنوان دانشجوی تحصیلات تکمیلی به دانشگاه توکیو بپیوندد.
وی به طراحی شهری علاقه نشان داد و تنها با مراجعه به منابع موجود در كتابخانه دانشگاه، وی به مطالعه بازارهای یونان و روم پرداخت.
در سال 1942 تنگ وارد مسابقه ای برای طراحی سالن یادبود حوزه همکاری و شکوفایی آسیای بزرگ شد.
به طرحی که در پایگاه کوه فوجی واقع شده بود، به او جایزه اول اعطا شد.
در سال 1946 ، تانگه استادیار دانشگاه شد و آزمایشگاه تانگه را افتتاح کرد.
در سال 1963 به استاد گروه مهندسی شهری ارتقاء یافت.
شاگردان وی شامل ساچیو اوتانی، کیشو کوروکاوا، آراتا ایزوزاکی، حاجیمه یاتسوکا و فومیهیکو مکی بودند.
بازسازی بعد از جنگ
علاقه تانگه به مطالعات شهری، او را در موقعیت خوبی قرار داده تا بتواند بازسازیهای پس از جنگ را انجام دهد.
در تابستان سال 1946 او توسط هیئت توانبخشی خسارت جنگ دعوت شد تا پیشنهادی را برای برخی از شهرهای آسیب دیده جنگ ارائه دهد.
وی برنامههایی را برای هیروشیما و ماباشی ارائه داد.
طراحی وی برای فرودگاهی در کانون، هیروشیما پذیرفته و ساخته شد، اما پارک ساحلی در اوژینا قبول نشد.
مقامات هیروشیما درمورد بازسازی شهر از مشاوران خارجی مشاوره گرفتند.
در سال 1947 تام دلینگ یک برنامه ریز پارک آمریکایی پیشنهاد کرد که یک یادبود صلح بسازند و ساختمانهایی را که در نزدیکی سطح صفر واقع شدهاند و مستقیماً در زیر انفجار بمب اتمی قرار داشتند، حفظ کنند.
در سال 1949، مقامات قانون بازسازی بنای یادبود صلح هیروشیما را تصویب كردند.
كه به این شهر دسترسی به كمكهای ویژه اعطا كرد و در آگوست 1949، مسابقه بینالمللی برای طراحی پارک یادبود صلح هیروشیما اعلام شد.
تانگه برای طراحی موزهای که محور آن از پارک واقع در بلوار صلح و گنبد بمب اتمی عبور میکند، جایزه اول را دریافت کرد.
ساختمان بر روی ستونهای عظیم بنا شده است که نمایی را در امتداد محور سازه قاب میکنند.
سبک معماری کنزو تانگه
کنزو تانگه ضمن توجه به ایدههای مدرنیستی، اندیشههای زیبا شناختی سنتی ژاپن را نیز در طرحهای خود لحاظ کرد.
بازنگری ایدههای فضایی، ماژولار و همچنین ایجاد بافت من جمله این موارد هستند.
با این حال لازم شایان ذکر است که تانگه در اصل سیستم ستون تیر طرهای قصرهای ژاپنی را به عنوان اساس طرحهای خود قرار داد.
از طراحیهای فوقالعاده این معمار برجسته، میتوان به پارک صلح هیروشیما اشاره کرد که در مرکز این شهر واقع شده است و هر ساله میزبان بازدیدکنندگان بسیاری از سراسر دنیاست.
چراکه این پارک علاوه بر زیباییهای خاص خود، به گونهای طراحی شده است که سمبلی از صلح در دنیای مدرن باشد.
طراحی جامع Tsoukiji
كنزو تانگه بر اساس پلان توكيو، طراحي محله Tsoukiji را كه يكی از فعالترين بخشهای بين Ginza و بندر است، مورد مطالعه قرار داد.
اين مطالعه بسيار مهم، بين طرح مبتكرانه سال 1960 و پلان بازسازی Skoplie واقع میگردد.
معمار به دنبال به كارگيری بالاترين ضريب تراكم در پديد آوردن پلهاست.
وسعت تقريبی اين ناحيه برابر 300*300 متر مربع میباشد و 100.000 نفر در آن مشغول به كارند.
اين رفت و آمد بايستی با اتصال به بزرگراه شماره 1 كه از اين منطقه میگذرد و به وسيله يك خط مترو هدايت گردد.
پيرامون ايستگاه اين مترو گردشگاهها و اماكنی جهت گذراندن اوقات فراغت و ميل ارتباط به معبد TsoukijiHonganji پيشبينی شده بود.
ساختمانها به واسطه دفاتر كار از يكديگر تمايز میيابند و پلهای ارتباطی طبقات سطوح را پديد میآورند.
خانه معمار در توكيو
اين خانه كه طرح آن در سال 1951 تهيه شد و ساخت آن در سال 1953 خاتمه يافت، قابل مقايسه با نخستين ساختمانهای هيروشيما است.
با اين تفاوت كه كنزو تانگه در اينجا بتن مسلح را عنصر غالب نمیداند بلكه مصالح سنتی نظير چوب و ورق را غلبه بخشيده است.
خانه به نحو كامل به صورت جزئي از طبيعت اطراف در آمده است.
حاصل معماري، نشان از مهارتی دقيق را با خود دارد.
رطوبت شديد فصل تابستان و نيازی كه ژاپنیها به كنارهگيری از همسايگان دارند که توجيهگر ارتفاع بنا از زمين است.
ترتيب ساخت، امكان چينش آزاد را در پلان فراهم میآورد.
اتاق بزرگ به تنهایی داراي يك عملكرد نمیباشد.
اين اتاق بوسيله جدارههای متحرك میتواند به سه اتاق كوچك تقسيم شود.
مقياس تناسب قسمتهای مختلف بنا برگرفته از بافت خانه قديمی ژاپنی است.
ابعاد خانه كمی بزرگتر شده تا پاسخگوی نيازهای مدرن باشد.
سقف، دارای پيشامدگی نسبت به خانه است و بالكنهایی را كه در طول نماهای شيشهای طبقات امتداد يافتهاند نيز محافظت مینمايد.
به مدد شفافيت نماها بخشهای داخلی به سوی قسمت بيرونی امتداد يافته است، ترتيب قرارگيری، بسيار نمايان و روشن است.
جدارههای بزرگ تركيبهای غير تصويری از مركب چينی را بر خود دارند.
اين خانه برای من نشانگر تلفيق سنت ژاپنی با شرايط جديد است.
موزه یادبود بمبارن اتمی
موزه یادبود بمبارن اتمی مکانی است برای حفظ و نمایش مدارک و آثار بمبارن اتمی هیروشیما.
این موزه جزئی از مرکز صلح هیروشیما میباشد که در وسط پارک صلح که به همین منظور ساخته شده است قرار دارد.
پارک صلح هیروشیما به عنوان هسته مرکزی شهر طراحی شده است و در آن بجز تأسیسات یادبود جان باختگان بمب اتمی مراکز مختلف فرهنگی ورزشی ایجاد شده است.
مسئول طراحی مستر پلان پارک بعلاوه مرکز صلح کنزو تانگه میباشد.
که در میان آنها موزه یاد بود بمباران اتمی هم از دیگاه معماری و هم از دید اجتماعی دارای ویژگی و اهمیت خاصی است.
موزه یاد بود بمبارن اتمی ساختمانی است با پلانی مستطیلی شکلی که طول شرقی غربی آن 5 برابر عرض شمالی جنوبی آن بوده و موازی با خیابان صلح که درفاصله 100متری جنوب ساختمان موزه قرار دارد.
طبقه همکف را بصورت یک پیلوتی کاملا باز و بدون هیچ دیوار با ستونهای بزرگ با ارتفاع 6 متر که فاصله بین آنها (سپان) در بیشترین حالت به 10500میلیمتر میرسد است.
بصورت مکانی باز در میان پارک صلح قرار گرفته و از لحاظ کاربردی جزئی از فضای عمومی پارک میباشد.
2راه پله در شرق و غرب ساختمان امکان ارتباط با ساختمان موزه که به مانند جعبهای معلق در میان زمین و آسمان است را فراهم میکند.
طراحی ساختمان بصورتی است که بازدید کننده از یکی از راه پلهها وارد موزه بشود و بعد از دیدن موزه دیگر راه پله را برای خروج برگزینند.
بزرگترین ویژگی این ساختمان استفاده از پیلوتی به عنوان یک مکان کاملا عمومی و اجتماعی در شهر میباشد.
کلیسای جامع کاتولیک مریم مقدس
درسال 1945 کلیسای جامع کاتولیک مریم مقدس که در سال 1889 ساخته شده بود بر اثرجنگ آسیب دید.
کنزو تانگه رتبه نخست را در رقابتی که درسال 1961 برگزار گردید از آن خودکرد، کلیسای جامع جدید که دارای گنجایش 1500 نفر است.
در فاصله سالهای 1963و 1964 با هماهنگی با سر معمار کولون، ویلهلم اشچلومز و مهندس یوشیکاتسو تسو بوئی مشاور تانگه در بسیاری از ساختمانها، بنا گردید و از میان همکاران تانگه بایستی مکس لچنر از زوریخ را نام برد.
تصمیم گرفته شد کلیسای جامع بر سطحی به شکل صلیب هذلولی شلجمی به سوی بالا به شکل صلیبی از نور گشوده شود.
شاخههای آن منتهی به پنجرههایی باریک که از پایین به بالا میرفت منتهی میگردد.
این صحن لوزی شکل همراه ضمایمی چهار گوش است که از لحاظ شکل با سطوحی از کلیسا که به نحوی نمادین هستند دارای تناقض است.
این سطوح به وسیله راهها و ایوانچهها در ارتباطاند به علاوه رواقی به همراه حوضچههایی جهت غسل تعمید وجود دارد.
تانگه طرحهای به انجام نرسيدهای هم در تهران داشت.
برجهای سه قلوی مسكونی، هتل ٧٠٠ اتاقه و مجموعه شهری در تپههای عباسآباد از آن جملهاند كه هر سه در سال ١٣٥٣ / ١٩٧٤ ارايه شدهاند.
ورزشگاه ملی Yoyogi
ورزشگاه ملی ژاپن در سال 1961-1964 توسط کنزو تانگه طراحی و برای بازیهای تابستتانی سال 1964 در توکیو، ژاپن ساخته شده است.
این ورزشگاه بخاطر طراحی متمایز آن به تندیس معماری تبدیل شده است.
این ورزشگاه پیوندی بین زیبایی شناسی مدرن غربی و معماری سنتی ژاپن برقرار کرده است.
تلفیق معماری ژاپنی و طراحی مدرن غربی، در حس بافت، ساختاری شبیه به یک پوسته حلزون بوجود آورده است.
در این محوطه 2 ورزشگاه طراحی شده است.
ورزشگاه کوچک با گنجایش 5300 نفر و ورزشگاه بزرگتر برای 10500 نفر طراحی شده است.
جوایز و افتخارات
- مدال طلای RIBA سال 1965
- Olympic Diploma of Merit 1965
- مدال طلای جایزه معماری AIA سال 1966
- مدال طلای آکادمی معماری فرانسه 1973
- جایزه معماری پریتزکر 1987
- پریمیوم امپریال 1993
کتالبهای کنزو تانگه
- Ise: Prototype of Japanese Architecture
- Kenzo Tange, 1946-1969; Architecture and Urban Design
- Kenzo Tange, 1946-1969
آثار برجسته کنزو تانگه
ise shirne
Kagawa Prefectural Government Hall
Hiroshima Peace Memorial Park
Hiroshima Peace Memorial Museum
Supreme Court Building of Pakistan
Tokyo Olympic arenas
انجمن پزشکی آمریکا، شیکاگو، ایلینوی
پارک هیبیا
ساختمان شهرداری توکیو
هتل گراند پرینس آکاساکا
Osaka Expo Festival Plaza
Yamanashi Broadcasting and Press Centre
St. Mary’s Cathedral Tokyo Cathedral
گروه آموزشی استوارسازان
گروه آموزشی استوارسازان برای عضویت در صفحه اینستاگرام استوارسازان فقط کافیاست کلیک کنید آدرس رسمی وبسایت تانگه دی ان ای پلاس
کتابی در رابطه با سرگذشت ایشون معرفی کنید
سلام وقتتون بخیر به مقاله مراجعه کنید.