معرفی ارو سارینن
ارو سارینن معمار برجستهٔ فنلاندیآمریکایی بود.
ارو سارینن، پسر معمار پیشگام فنلاندی، الیل سارینن بود که نه تنها در روز مشابه روز تولد پدرش به دنیا آمده بود بلکه حرکت خردگرای آرت دکوی پدرش را تا یک جنبش نئو فوتوریست بینالمللی دنبال کرد.
همچون پدرش، آثارش، با پوستههای کرو پیچ و خم دار و استفاده بسیار از شیشه معنا و هویتی خاص گرفتند.
موتیوهای ساده طراحی سارینن به او اجازه میداد تا به شکلی باور نکردنی آثاری با قابلیت سازگاری بالا طراحی کند.
توانست هوش و تمرکز خود را بر طراحی مبلمان هم بگذارد.
وی با همکاری چارلز امس با سرعتی غیرقابل پیشبینی، ساختمانهای متفاوت برای کارفرمایان گوناگون طراحی کرد.
با وجود مجال کوتاهی که مرگ زود هنگامش در دوره کار حرفهای برایش به ارمغان آورد.
او موفقیتها و تمجیدهای بیهمتایی را از جامعه معماری دریافت کرد.
ارو سارینن برنده تعدادی از بهترین قراردادهای ثبت شده نیمه قرن بیستم بود.
ابتدای زندگی سارینن
ارو سارینن در سال ۱۹۱۰ در فنلاند متولد شد.
در سال ۱۹۲۳ زمانی که ۱۳ سال داشت به همراه خانواده به ایالات متحده مهاجرت کرد.
ارو حرفه خود را با استعدادهای قابل ملاحظهای شروع کرد.
پدرش الیل سارینن معمار معروف و بزرگی و شناخته شده بود و اولین رئیس آکادمی هنر میشیگان جایی که در اونجا تدریس هم میکرد بود.
ارو نیز تحت نظارت پدرش درس میخواند و از نمونه کارهایش ایستگاه قطار هلسینکی و بسیاری دیگر از ساختمانهای برجسته فنلاند بود.
یادبود توسعه ملی جفرسون از آثار اوست.
مادرش لوئیس طراح پارچه، لباس و مجسمهساز بود و همچنین خواهرش لیزا طراح داخلی بود.
نمونه کار پدر ارو طراحی Cranbrook در حومه دیترویت معیار مهمی در حرفه ارو بود.
او اعتقاد راسخ به اینکه معماری باید کل محیط زیست را در بر گیرد داشت و در کنار کارهایش از منظره و اشیای تزئینی به عنوان مدل کمک میگرفت.
در آکادمی پاریس به تحصیل مجسمهسازی میپرداخت و تحصیلات معماری خود را در دانشگاه ییل گذراند همان جا فارغالتحصیل شد.
شروع دوران حرفهای
مسیر اصلی حرفه ارو مدرنسازی بود.
در طول سالهای (۱۹۳۰ تا ۴۰) به تمرین طراحی ساختمانهایی به همراه پدرش، او و همکارانش پرداخت.
همکاری بین پدر و پسر در آیندهٔ ارو اثرات بسیار پرباری درکشف ایدههای خود و کسب شهرت به عنوان یک معمار مدرن داشت.
برجستهترین موفقیت پدرش و وی در سال ۱۹۳۹ برای طراحی گالری هنر اسمیتسونین بر روی بازار واشنگتن بود.
در زمان جنگ با همکاری پدرش پروژههای مسکونی را اجرا کرد.
با مرگ الیل سارینن در سال ۱۹۵۰، ارو رسما کار خود را به عنوان معمار مستقل آغاز کرد.
او با سزار پلی شروع به کار کرد و چندسالی همکاری متعددی داشتند.
در ابتدا شروع طراحی مبلمان کرد و کارهایش را در نمایشگاهی در سال ۱۹۴۰ با نام طراحی ارگانیک در مبلمان خانگی در موزههای مدرن در نیویورک به نمایش گذاشت.
ارو سارینن برندهٔ ایجاد طرحهای مدرن مبلمان شد.
ارو در حرفهاش روشهای جدید و متنوع ابداع کرد.
هرچند در زمان زندگیاش از سوی معماران هم دوره خود نادیده گرفته شد و گاه مورد تمسخر قرار میگرفت اما امروزه به عنوان یکی از استادان معماری آمریکایی سده بیستم به شمار میآید.
او همه را تحت تاثیر و مجذوب طرحهای قدرتمندش میکرد و روز به روز مشهورتر میشد.
جدای طراحیها معماری فرودگاه، موزههای بزرگ و مبلمان ارو به عنوان مجسمه ساز معروفیت زیادی داشت.
بعضی از کارهاش مثل ترکیب استیل و شیشه در مرکز جنرال موتورز نمونههایی از سبک بینالمللی هستن.
همچنین کار معروف پایانه TWA در فرودگاه کندی جالبه ارو گاهی به عنوان پدر نئو اکسپرسیونیم هم شناخته میشود.
ارو سارنین فعالیتهای بسیاری در زمینه معماری مجسمه سازی و طراحی مبلمان انجام داد و جوایز زیادی دریافت کرد.
آسمانخراش CBS
آسمانخراش ۳۸ طبقهای به ارتفاع ۱۵۰ متر با کاربری اداری تجاری است که در شهر نیویورک، ایالات متحده آمریکا مستقر میباشد.
پروژه ساخت این ساختمان در سال ۱۹۶۲ آغاز شد و در سال ۱۹۶۵ تکمیل و افتتاح گردید.
این ساختمان دفتر مرکزی شرکت CBS بشمار میآید.
ساختمان CBS در سالهای 1961 تا 64 توسط معمار ارو سارینن به عنوان مقر یکی از سه شبکه رادیو و تلویزیون تاریخی آمریکا ساخته شد.
سارینن ساختمان CBS را به عنوان اولین آسمانخراش بتن مسلح پس از جنگ شهر طراحی کرد.
آسمانخراش 38 طبقهای در گرانیت خاکستری تیره، با شیشهی خاکستری پوشیده شده است.
پس درگذشت ارو سارینن وظیفه نظارت بر ساخت و ساز ساختمان را به دفترش سپرد.
کوین روچ و جان دینکلو، به اتمام پروژه نظارت داشتند.
مجتمع هولدمیل
مجتمع Bell Labs Holmdel به عنوان یک مرکز تحقیق و توسعه برای Bell Telephone زمانی که تصمیم به انتقال عملیات از منهتن گرفته شد، ایجاد شد.
این سازه بین سالهای 1959 و 1962 ساخته شد.
سارینن یک سال پیش قبل از هولدمیل و شش سال قبل از آنکه مجتمع تحقیق و توسعه، مجله سالانه به نام “آزمایشگاه سال” نامگذاری شود، درگذشت.
دیوار پرده بیرونی از شیشههای آینهای که به 25 درصد نور خورشید اجازه میداد در حالی که 70 درصد از حرارت آن را مسدود میکرد.
این مجموعه در دانشگاهها به عنوان نمونهای از دستاوردهای تاج گذاری از سبک معماری مدرن است.
یک دهانه بالای 70 فوت، سایت را به چهار بخش تقسیم میکند که بیش از 5600 محقق و مهندس کار میکنند.
چند تن از این محققین مخترعان و برندگان جایزه نوبل هستند مانند:
- استیون چو، برنده جایزه نوبل سال 1997
- آرنو آلان پنزیاس برنده جتیزه نوبل 1978
- آرتور لئونارد شالو برنده جایزه نوبل سال 1981
- چارلز هارد تاونز برنده جایزه نوبل سال 1964
U.S. Embassy
یکی از مهمترین نمونههای معماری بینالمللی در اسلو از سالهای پس از جنگ است.
ساختمان همچنین دارای یک نقش تاریخی به عنوان سفارت آمریکا است.
Gateway Arch
این قوس شامل بخشهای از فولاد است که از هم جدا میشوند.
این ضخامت از 54ft (پایین)، تا 17ft (بالا) متفاوت است.
صفحات فولادی بسیار محکم در برابر یکدیگر مونتاژ میشوند تا ثبات ساختاری خود را افزایش دهند و همچنین زیبایی شناسی آن را افزایش دهند.
سیستم پیچیدهای از آسانسور که 12 نفر را در یک زمان به سمت بالا میبرد که در آن بازدید کنندگان میتوانند چشم انداز اطراف خود را از 630 فوت بالاتر از زمین مشاهده کنند.
خانه باغ میلر
خانه باغ میلر و خانواده اش در کلمبوس، ایندیانا مدرنیسم نیمه عمر را کامل میکند.
ارو سارینن بسیار خوب عمل کرده است.
کیفیت و استفاده از مواد برای با ارزش بودن زمان را اثبات میکند.
ارو سارینن با طراح داخلی الکساندر جیرارد و دانیل کالی طراح محیط زیست، برای تکمیل ایدههایی که برای خانه و باغ به آن نیاز داشت، کار میکرد.
یک سنت معماری که توسط لودویگ میس فن در روهه ساخته شده است.
این خانه شامل برخی از اساسیترین جنبههای زیبایی شناسی بینالمللی مدرنیستی است که شامل:
- طرح باز و جاری
- سقف تخت
- دیوارهای شیشهای و سنگین
North Christian Church
حتی در کلمبوس، جایی که به خاطر مجموعهی قابل توجه معماری مدرن مشهور است، این کلیسا ویژه است.
هنگامی که ارو سارینن برای طراحی این ساختمان در فوریه 1959 انتخاب شد، او پیش از این معمار دوست داشتنی این شهر بود.
قبلا خانه شخصی جرج ایروین میلر و اتحادیه بانک اروین را به خوبی ساخت.
میلر، مالک ثروتمند یک کارخانه موتور، عاشق و مشتاق معماری مدرن بود.
وی را برای آوردن بسیاری از استعدادهای بزرگ جهان برای کار در کلمبوس بسیار تلاش کرد، از جمله:
یو مینگ پی، رابرت ونچوری، الیل سارینن، ریچارد میر و سزار پلی
فرودگاه بینالمللی واشنگتن دالس
فرودگاه بینالمللی واشنگتن واقع در 26 کیلومتری غرب مرکز تجاری مرکزی واشنگتن دی سی در چانتیل، ویرجینیا، به نام جان فاستر دالس، وزیر امور خارجه تحت ریاست آیزنهاور، نامگذاری شده است.
مساحت این پروژه 11هکتار در مرز شهرهای فرفکس و لودون میباشد.
فرودگاه دالس یکی از شلوغترین فرودگاههای کشور است که در طول روز بیش از چند میلیون مسافر را حمل میکند و بیش از 125 مقصد را پرواز میکند.
ترمینال دالس دارای دو طبقه است.
اولین بار برای خروج مسافرین، بلیط خرید و امتیازاتی دیگر برای ورود مسافرین لحاظ شد.
یکی از لحظات کلیدی از نوآوری در این ترمینال اشتغال وسایل نقلیه حمل و نقل جدید بود.
یک نوع اتوبوس لوکس غول پیکر و انتفال نود نفر از ترمینال به هواپیما را انجام میداد.
Milwaukee County War Memorial Center
یادبود جنگ در نوامبر 1957 افتتاح شد.
طراحی نوآورانه ارو سارینن جایزه بینالمللی را بهمراه داشت.
جایزهای که برای استفاده چشمگیر از بتن، فولاد و شیشه ای به دست آورد.
مجله تایم آن را یکی از بهترین نمونههای معماری مدرن کشور بنام برد که برای اهداف مدنی شناخته شده.
MIT Chapel
ارون سارینن یکی از محترمترین معماران قرن بیستم است که اغلب به عنوان استاد صنایع دستی شناخته میشود.
طراحی او برای مؤسسات فناوری ماساچوست، از فرمهای پویااش شناخته شده است.
متفاوت بسیاری با آثار قبلیاش دارد.
MIT Chapel در سال 1955 ساخته شده است.
این سازه یک حجم استوانهای ساده است که دارای کیفیت پیچیده و عرفانی است.
طراحی ساده سارینن که از طریق فرم و نور داخلی تحت الشعاع قرار میگیرد که به معنای بیداری معنویت در بازدیدکنندهگان است.
ترمینال TWA فرودگاه جان اف کندی
ترمینال TWA در مقیاس غول پیکر، شباهت بسیار زیادى به یک عقاب در حال نشستن دارد.
این تصویر خارقالعاده که از بتن تراشیده شده، ترمینال را به یکى از به یاد ماندنىترین ترمینالهاى جهان تبدیل کرده است.
این سازهى شگفتآور، متشکل از یک پوستهى ضخیم بتنى و داراى چهار سقف مدور عظیم الجثه است که ناگهان رو به بالا چرخیدهاند.
قوسهاى تشکیل شده از این چهار سقف بر روى دیوارهاى قوس دارى قرار گرفتهاند که با زاویه به سمت بیرون متمایل شدهاند.
این سقفهاى مدور که توسط پنجرههاى سقفى از هم جدا گشته و بر روى چهار ستون Y شکل قرار گرفته.
در داخل فضایى با روح و روشن به ارتفاع ۱۷ متر و طول ۱۱۰ متر به وجود آوردهاند.
ورود به این ساختمان همانند قدم زدن در داخل مجسمهاى است که درون آن توسط فرم خارجى آن نوید داده شده باشد.
شکلهاى خمیده و قالببندى شده از قبیل سقف راه پلهها، رامپها و پیشخوانها، در همه جا مشاهده مىشود.
تحرک فضاى خارجى در گذر از فضاهاى داخلى که متناوبأ باز و بسته مىشوند، تکرار شده است.
ارو سارینن متوجه این واقعیت بود که برخى مردم، ساختمان را با یک پرندهى در حال پرواز مطابقت مىدهند.
ارو سارینن مىگوید:
این آخرین چیزى بود که مورد توجه ما قرار گرفت.
هدف اصلى ما طراحى ساختمانى بود که در آن معمارى، خود بیان کنندهى هیجان و التهاب سفر و گویاى تحول و حرکت باشد.
اشکال و فرمها از عمد طورى انتخاب شدهاند که بر صعود و بلند پروازى و نیز کیفیت خطوط تأکید شود.
چرا که ما خواستار یک مکان عروج دهنده بودیم.
دیگر آثار ارو سارینن
General Motors Technical Center
Kleinhans Music Hall
Kresge Auditorium, MIT
Cummins Inc. Irwin Conference Center
جوایز و افتخارات
درگذشت
ارو سارینن در سال ۱۹۶۱ در اثر تومور مغزی در گذشت.
بعد از مرگ وی مدال طلای جایزه معماری AIA به وی تعلق گرفت.
گروه آموزشی استوارسازان
ممنون
عااالی بود
قربان شما، ممنون از همراهیتون.