عایق کاری سرویس بهداشتی با ارائه 3 روش کاملأ جدید

برای درک بهتر عایق کاری‌ها، قبل از توضیح عایق کاری سرویس بهداشتی در ابتدا میپردازیم به عایق کاری فضاهای دیگر مثل زیرزمین و حمام و… و در انتها به عایق کاری توالت خواهیم پرداخت!

• عایق کاری رطوبتی دیوار زیرزمین:

عایق کاری دیوار زیرزمین باید همانند عایق کاری شالوده ساختمان و به صورت یکپارچه و همراه با آن انجام شود.

چنانچه فاصله زمانی بین اجرای عایق افقی و قائم و دیوارها پیش بیاید، باید به منظور یکپارچه کردن عایق، تدابیر لازم اتخاذ گردد.

معمول‌ترین عایق کاری برای دیوار زیرزمین‌ها استفاده از قیر و گونی یا قیر و مشمع یا گونی یا مقوای قیراندود است که باید مانند عایق بام اجرا شود.

ترتیب عایق کاری قائم، باید از بالا به پایین باشد و لایه‌های گونی طوری روی هم قرار گیرند که رطوبت نتواند از زمین به داخل دیوار زیرزمین نفوذ کند.

دو روش برای عایق کاری دیوار زیرزمین متداول است:

• روش اول در مواقعی به کار گرفته می‌شود که عمق زیرزمین، کم و خطر ریزش خاک اطراف زیرزمین وجود نداشته باشد.
  در این روش ابتدا تیغه محافظ عایق اجرا شده و روی آن ملات ماسه سیمان و عایق قائم انجام و سپس دیوار اصلی زیرزمین ساخته می‌شود.
• در روش دوم که مخصوص زمین‌های ریزشی و عمق‌های زیاد است ابتدا عایق افقی زیر دیوار زیرزمین را اجرا می‌کنند و پس از دیوارسازی، پشت آن را با ملات ماسه سیمان اندود نموده و بعد از عایق کاری اقدام به ساختن تیغه محافظ عایق می‌کنند.

در هر دو روش در تمام مراحل باید سعی شود پیش‌بینی‌های لازم برای پیوستگی عایق در قسمت‌های افقی و قائم صورت گیرد.

محل عبور لوله‌ها و دودکش و سایر مجاری، باید قبلاً در دیوار زیرزمین پیش‌بینی شود به گونه‌ای که عایق پس از اجرا پاره یا زخمی نشود.

لوله‌های آب گرم و شوفاژ و دودکش، نباید مستقيماً در تماس با عایق قیری قرار گیرند زیرا ممکن است آن را ذوب و کیفیت آن دچار اشکال گردد.

• عایق کاری کف آشپزخانه، سرویس بهداشتی و فضاهای مشابه:

در مکان‌هایی که احتمال ریزش آب در کف و قسمت پایین دیوارها وجود داشته باشد مثل سرویس بهداشتی، عایق کاری کف و پای دیوار امری ضروری است.

معمول‌ترین نوع عایق کاری که در سرویس بهداشتی و کف آشپزخانه به کار می‌رود، قیرگونی، مشمع کف، مقوا و گونی قیراندود است که به ذكر آنها اکتفا می‌شود.

نحوه عایق کاری عیناً همانند عایق کاری بام است با این تفاوت که عایق کاری قائم پای دیوارها در این مکان‌ها تا 15 سانتیمتر بالاتر از بالاترین نقطه‌ای که امکان ریزش آب و تجمع آن وجود دارد (مانند لبه وان و زیر دوش) ضروریست.

در محل کف‌شور آشپزخانه و حمام و محل نصب کاسه توالت باید دقت شود که لایه‌های عایق تا داخل لوله فاضلاب امتداد یابد و سپس نسبت به نصب لوازم بهداشتی اقدام گردد.

محل کاسه توالت را ابتدا باید با ماسه نرم و كم سیمان اندود کرد و با فشار دادن کاسه توالت بر روی آن سطح ملات را به شکل کاسه توالت درآورد و روی آن را با ماسه سیمان ليسه‌ای اندود نمود.
پس از خشک شدن اندود، عایق کاری کف انجام خواهد شد.

لازم به یادآوری است که شیب‌بندی کف حمام، آشپزخانه، توالت و فضاهای مشابه به سمت کف‌شور و کاسه توالت به منظور تخلیه آب‌هایی که احتمالاً در کف جاری می‌شود، امری ضروری است.

عایق کاری رطوبتی سایر قسمت‌های ساختمان:

• عایق کاری کف پنجره‌ها، دودکش‌ها، درپوش دست‌انداز بام و دیوار حیاط:

چنانچه در ابعاد کم یکپارچه با سنگ، بتن و نظایر آن اجرا شود معمولاً مشکلی را به وجود نخواهد آورد، ولی در ابعاد زیاد که این مصالح نیاز به درز انبساط و انقباض دارند آب از محل درزها نفوذ کرده و علاوه ‌بر یخ زدن مصالح بالای دیوار و خرابی آنها، سبب زشتی و آلودگی نماسازی نیز می‌شود، از این رو برای جلوگیری از خطرات ناشی از یخ‌زدگی و حفظ زیبایی در این قسمت‌ها، زیر درپوش‌های درزدار یا روی آنها باید عایق کاری شود.

چنانچه بخواهیم زیر درپوش‌ها را عایق کنیم، اجرای یک لایه قیر و گونی به روشی که در عایق کاری بام توضیح داده شد کافیست.

برای عایق کاری روی درپوش‌ها بهترین مصالح، فلزاتی مانند مس و فولاد گالوانیزه هستند.

بدیهی است در محل درز باید چند پیچه یا لحیم یا جوشکاری شوند.

فلزاتی که برای این منظور به کار می‌روند، باید در انتها خم‌کاری یا فیتیله شوند و به صورت آبچکان درآیند تا آب به راحتی از روی آنها تخلیه شود، بدون اینکه بر روی دیوار ترشح نماید.

• عایق کاری کف و بدنه استخرها و منابع آب:

عایق کاری کف و بدنه استخرها به منظور جلوگیری از گریز آب و هدر رفتن آن انجام می شود و در مواقعی لازم است که ارتفاع و در نتیجه فشار آب زیاد باشد.

عایق کاری استخرها و منابع آب، بیشتر با مواد قیری، ندرتاً با فلزات و بعضی مواقع با رزین‌های پلیمری نظیر رزین اپوکسی انجام می‌گیرد.

روش عایق کاری همانند دیوار زیرزمین و بام می‌باشد.

رنگ‌آمیزی بدنه استخر با رنگ ضدآب به عنوان یک اقدام اضافی و احتیاطی مفید است.

• عایق کاری کف پارکینگ در طبقات:

چنانچه کف پارکینگ در طبقات شسته می‌شود، در این صورت عایق کاری آن الزامی است.

روش عایق کاری همانند سایر کف‌ها است، فقط باید توجه داشت که لایه‌های عایق در کف پارکینگ‌ها زیر فشار بیشتری قرار می‌گیرد و از این رو تعداد لایه‌های بیشتری برای عایق کاری لازم است.

• عایق کاری نماها:

دیوارهای ساختمان که در معرض برف و بوران قرار می‌گیرند، پس از مدتی از سمت داخل ساختمان خیس می‌شوند.

از این رو در مناطق بوران‌خیز علاوه بر اتخاذ تدابیری نظیر پیش‌بینی ایوان و پیش‌آمدگی در سمت وزش باد باید قسمت‌هایی از دیوار را که در معرض بوران قرار می‌گیرند، عایق کاری کرد.

چنانچه میزان بارندگی کم یا مدت آن كوتاه باشد می‌توان با افزودن قدری آهک در ملات اندود سیمانی نما، آن را تا حدود زیادی آب‌بندی کرد.

در موارد شدیدتر مصرف مواد آب‌بند کننده بتن در ملات اندود، مصرف ملات‌های پلیمری از قبیل ملات‌های رزین اپوکسی (بدون سیمان یا به همراه سیمان) و بالاخره اجرای رنگ‌های ضدآب بر روی نما مفید است و می‌تواند مؤثر واقع شود.

در بعضی کشورهای صنعتی از قطعات چوب و سایر مصالح همانند آنچه که در سقف‌ها مرسوم است، برای نماپوش استفاده می‌شود.

• عایق کاری درزهای انبساط در بام، نما و کف طبقات:

عایق کاری رطوبتی درزهای انبساط در بام و کف طبقات با ورقه‌های مسی یا فولادی گالوانیزه و در مواردی با موادی نظیر انواع ماستیک و لاستیک انجام می‌گیرد.

بهترین مصالح برای عایق کاری درزهای نما، ماستیک یا نوارهای لاستیکی است و چنانچه روی آنها با مصالح فلزی پوشانده شود، اطمینان بیشتری برای عدم نفوذ آب به وجود می‌آید.

گردآورنده: گروه آموزشی استوارسازان